Koncentracja: Miuccia Prada i moda intelektualizmu

Być może najpotężniejszą kobietą w modzie jest Miuccia Prada. Znasz tę historię: urodzona we Włoszech kobieta poszła do szkoły mimicznej, uzyskała doktorat z nauk politycznych na Uniwersytecie w Mediolanie, a następnie dołączyła do Fratelli Prada (firma rodzinna) z poczucia obowiązku. Serendipitous zobowiązania czasami przynoszą najlepsze rezultaty i od tego czasu pani Prada doprowadziła markę do statusu światowej sławy potęgi mody, ikony luksusu i, dla wielbicieli branży, niekończącego się źródła potężnych i inteligentnych kolekcji.

Rzadko jest projektantem, który pokazuje nam rzeczy, od których się odskakujemy, ale które nas pociągają. Kolekcje Prady są znane jako brzydkie i szykowne. Ciekawe jest konotacje „brzydkich” w modzie. The brzydki Miuccia Prada proponuje polaryzację. „Kiedy zaczynałem, wszyscy nienawidzili tego, co robiłem, z wyjątkiem kilku sprytnych ludzi” - mówi w wywiadzie dla Alexandra Fury'ego z Niezależny. Rzeczywiście, zapoznanie się z ofertami wybiegów nowego sezonu jest wyzwaniem. Stylizacja autorstwa Oliviera Rizzo nigdy nie gra po bezpiecznej stronie komercyjnej Nowego Jorku, mózgowej awangardy Londynu, uroku i seksu Mediolanu czy wyrafinowanego romantyzmu Paryża. Zamiast tego, to, co zwykle dostaje się od Prady, to okrzyk zmieszania i niewytłumaczalne pragnienie.

W przeciwieństwie do czasami groźnego, szalonego i szalonego geniuszu twórców takich jak Alexander McQueen czy John Galliano, Prada produkuje ze srebrną łyżeczką buntu, który nie wynika z jelit, ale z umysłu. Całe życie rozumienie luksusu w połączeniu z jej niezgodnością owocuje kolekcjami, które rzucają wyzwanie tu i teraz i oferują nam to, co może i powinno być. Na tym polega jej siła i talent: dyskomfort i konfrontacja z pomysłami, które nie są jeszcze konwencjonalne, ale z pewnością będą powszechne, dają lub zabierają sezon lub dwa.

Elementarz kariery Prady jest niekompletny bez lekcji historii. Najlepiej jest wziąć pod uwagę początki pani Prady i jej wczesne dni w marce, aby zrozumieć, jak dzisiaj jest ona, pod względem psychicznym, prekursorką naszych zmieniających się definicji piękna. Słynny początek nie przyszedł z gotową odzieżą, która jest teraz kreatywnym silnikiem domu, ale z torbami. Z drugiej strony, Prada była najlepszym miejscem do projektowania toreb - firma była starodawnym włoskim domem, zaopatrującym rodzinę królewską w luksusowe wyroby skórzane. Ironicznym i wymownym zwrotem akcji było wyprodukowanie przez Pradę torby z funkcjonalnego czarnego nylonu z minimalnym skórzanym wykończeniem. Redukcyjny i surowy styl wydawał się walczyć z ekscesami lat 90. Miuccia oferowała nam nowe piękno w 1989 roku: mniej znaczyło więcej, a tanie mogło być piękne.

Prada z lat 90

Określenie podstawowej filozofii Prady zaczyna się od wczesnych prac w latach 90. Uważani za złoty okres w modzie, wielcy tacy jak Delacroix, Galliano, Gaultier, Saint Laurent byli w pełnym twórczym renesansie ze swoim przesadzonym romantyzmem, fantazją i dramatycznie sugestywnymi kolekcjami. Lata 90. były także pionierską erą Jil Sander, Yohji Yamamoto, Rei Kawakubo, Martin Margiela, Helmut Lang - liderów odzieży mózgowej, surowej i konceptualnej. Miuccia prawie idealnie pasuje do równania czasów. „Zawsze kochałam i nadal uwielbiam [ubierać się]”, powiedziała w wywiadzie dla Dokument Dziennik. Prezentowane ubrania były inteligentne, stworzone z koncepcją jako pchnięcie i uchwyciły wyobraźnię kobiety, która, podobnie jak Miuccia, chciała być pięknie ubrana bez marności.

Praca Prady w latach 90. jest, zdaniem tego autora, najlepsza. Oferowane postawy były przeciwne do czasów - zamiast przycinać sukienki z uprzedzeń, zakładać zbędne falbanki lub tworzyć z olśniewającymi paletami, Prada tworzyła proste ubrania w czerni, bieli, szarości - neutralne, które cicho emanowały elegancją. Kiedy Armani i Jil Sander konsekwentnie minimalizowali i wyciszali tony, Prada obalała estetykę co sezon i wskoczyła do szerszej palety kolorów. Zakwestionowała wiodące pojęcia piękna w obu dekadach, sugerując, abyśmy byli prosti: przemyślane ubrania, które wyglądają świetnie.

00s Prada

Stopniowe zmiany sugerowały, że począwszy od 2000 roku Prada lubiła wkładać więcej w swoje modele. Zaczęliśmy widzieć ozdoby, hafty, cekiny, błyskotki, falbany, koronki, objętość - takie ładne rzeczy, które charakteryzują kobiecą sukienkę, ale wykonane z przeszywającą precyzją. Do szafy wkroczyły kolory takie jak bordowy, lawendowy i zielony, odlane z ciężkich odblaskowych tkanin (jak w SS07), które stanowią kręgosłup kolorystycznej gry Prady.

Nieustanne skupianie się na luksusie i tkaninie oznaczało więcej wypadów z jedwabiu, futra, brokatów, aksamitu itp. Z pewnością trudne materiały, ale te, które zostały zespolone i połączone z wymagającym okiem Miucci, zapewniając pożądaną sprzedaż. Zauważ także, jak propozycje miękkiego stroju Prady, warstwowych płaszczy i nacisku na rozpinane swetry wpłynęły na ubiór kobiet w tej dekadzie. Jej wpływ nie został utracony przez resztę branży.Alexander Fury sławnie nazwał ją „najbardziej kopiowaną kobietą w modzie”, a siła jej wizji nadawała się do takiego samego naśladowania przez innych projektantów i studentów mody, że tylko prace Azzedine Alaïa, Martina Margieli i Nicolasa Ghesquière (w Balenciaga) zebrany.

10s Prada

Prada jest bardzo ironiczna w latach 90. i jest bardzo ironiczna, jeśli się nad tym zastanowić: czyste linie i monotonność, które wprowadziła w przeszłości, są teraz suknią dnia. Minimalizm był modnym słowem w pierwszej połowie tej dekady, a wczesne wpływy Prady zdawały się masowo łapać. Ponieważ Prada jest i Prada tak, odpowiedzią jest pójście w drugą stronę. FW12 widział zwiększone wykorzystanie piękna na pokazach wybiegów. Wcześniej wygląd był prosty: zasadniczo makijaż bez makijażu. Dla FW12, mocno podszewki i pomalowane oczy; dla SS13 - punkowe kimona z rozczochranymi kawałkami pixie i żywymi ustami; w przypadku SS15 kobiety pustynne z graficznym okiem przypominającym skalpel i długimi włosami; w przypadku FW15 - niemowlęca Lolitas z dojrzałym rumieńcem młodości; a ostatnio dla SS16, bladozłote piękności.

W sumie Prada wyprodukowała 58 kolekcji kobiet od wiosny 1988 roku i mamy szczęście, że nadal obserwujemy, jak walczy z falą piękna konwencji. Ostatnio widzieliśmy kulminację i twórczy szczyt jej współczesnej pracy nad kolekcją FW16, której części były prezentowane jako PF16 podczas pokazu mody MFW16. Zestaw: wzorowany na placu publicznym, którego celem było forum i oglądanie przez ludzi; w nieożywionej ciszy wypowiadał się o nadmiernie wyeksponowanej branży. Ubrania: smagane wiatrem i poszarpane koszule ułożone pod eleganckimi płaszczami, odzież wierzchnia dla potrzebujących ochrony oraz drobiazgi ułożone i przykute łańcuchami do toreb. Koncepcja: niespokojne czasy rekonfigurują nasze priorytety i usuwają (dosłownie) przestarzałe pojęcia piękna; kobieta Prada ponownie się gromadzi i trzyma drogie życie, szukając hauteur estetyk.

Nic dziwnego, że ta kolekcja z pewnością będzie się dobrze sprzedawać. Z powodzeniem stosuje kody marki z lat 90., które sprawiły, że stała się tak ukochana: spryt, surowość i cichy wyzywający luksus; jednocześnie reprezentując antyestetyczny dzisiejszy dzień: nadmiernie bogate detale, odważne nakładanie warstw pomimo obaw związanych z globalnym ociepleniem i odmowa łagodnej publiczności. To znaczy, że Miuccia Prada znów odniesie sukces, ponieważ uchwyciła dokładnie to, czego piękno jeszcze nie ma, ale wkrótce będzie.

„W sumie Prada wyprodukowała 58 kolekcji damskich od wiosny 1988 roku i mamy szczęście obserwować, jak walczy z falą piękna konwencji”.

Kredyty Story

Przez Gordon Ng

Ten artykuł został pierwotnie opublikowany w L’Officiel.