Średniowieczny gobelin apokalipsy otrzymuje porządek przywrócenia

Zakurzony i nieco wyblakły, jak przystało na jego niegdysiejsze zastosowanie jako izolacja stajni, bezcenny kawałek średniowiecznego dziedzictwa artystycznego, francuski gobelin Apokalipsy, jest mile widziany.

Jak mówi francuskie ministerstwo kultury, najwyższy czas „zobaczyć, w jakim stanie jest ta starsza pani w wieku powyżej 600 lat”.

Prawdę mówiąc, jest trochę postrzępiona na krawędziach, a jej niegdyś wspaniale żywe czerwone, niebieskie, zielone i żółte nici przyciągają wzrok mniej niż wtedy, gdy 104-metrowa (200 stóp) twórczość z wełny i jedwabiu pokazuje Apokalipsę zgodnie z Objawienie świętego Jana zostało po raz pierwszy wykonane na polecenie Ludwika I, księcia Anjou, w 1373 roku.

To święto smoków, aniołów i siedmiogłowych bestii przedstawiających krwawą wizję Johna z ostatnich dni, odbyło się około trzy wieki później niż bardziej znana tkanina z Bayeux Tapestry z epoki podboju Normanów - ale jest większa.

Dzieło, które rzekomo jest najdłuższym gobelinem na świecie, początkowo miało wysokość 5,8 metra w porównaniu do obecnych 4,6 metra i było około 40 metrów dłuższe, ale z czasem straciło około 20 paneli i część swojej granicy.

Zachowane fragmenty arcydzieła z XIV wieku, będącego własnością państwa od 1905 r., Wykazują obecnie wiele oznak zużycia i efektów oświetlenia galerii po stałej wystawie od połowy lat 50. XX wieku w zamku Angers, około 300 kilometrów (190) mil) na południowy zachód od Paryża.

Ministerstwo kultury zajęło się zbieraniem danych do „sekcji zwłok, aby zdecydować, co zrobimy w zakresie restauracji i zagwarantować jej długoterminowe publiczne pokazy”, mówi administrator zamku Herve Yannou.

W miarę postępów głębokiego czyszczenia galeria pogrążyła się w wirtualnej ciemności z rusztowaniami wzniesionymi, aby umożliwić maleńkie „centymetr kwadratowy centymetr kwadratowy” kontroli ogromnego dzieła.

Obejmuje to identyfikację, a następnie oszacowanie wszystkich rodzajów pogorszenia, mówią konserwatorzy Suzanne Bouret i Montaine Bongrand z departamentu spraw kultury regionu Loary (DRAC).

Zagłębiając się w obrazową przeszłość

Inspektorzy muszą dokładnie i dokładnie zbadać sprawę. Czy gobelin jest zapylony na końcu na wystawie przy wejściu lub wyjściu z galerii? Czy występuje większe pogorszenie w kierunku góry lub dołu?

Muszą również uwzględniać poziomy temperatury i wilgotności, zabrudzenia, wypaczenia lub naprężenia w materiale związanym z wieszaniem. Wszystko się mierzy.

Usunięto cztery sekcje z około 70 scen, które przetrwały. Reszta pozostaje na wystawie, a te usunięte z pracy, która jest bardzo nietypowa, jest odwracalna, poddawana badaniu i czyszczeniu.

Yannou zwraca uwagę na sekcję przedstawiającą lekarzy orzeczników na odwrocie sceny Harvest of the Chosen Ones and the Sleep of the Just panel, przedstawiającą siedmiu mężczyzn dzielących dwa łóżka.

Takie sceny oferują tym, którzy patrzą na nich „oszałamiającą granicę kolorów”, mówi Yannou, dziwiąc się, że czas był dobry na odwzorowanie kolorów w tej sekcji.

„Odwrotna strona opowiada nie tylko o pięknie jej barwnego odcienia, ale także o różnych interwencjach, które miały miejsce na przestrzeni wieków.

„Tutaj część została przebudowana. Tam można zobaczyć techniki retuszowania z nową wełną i nitkami odchodzącymi we wszystkich kierunkach ”- mówi Bouret, zgarbiony nad jedną sekcją, gdy kolega odkurza się, by wyssać kurz, zanim zważy gobelin, który był kilkakrotnie przenoszony.

Jak rentgen

Po stuleciu w posiadaniu książąt Anjou Rene z Anjou przekazał dzieło sztuki pod koniec XV wieku Katedrze Angers.

Jakieś 200 lat później biskupstwo stanęło wobec tego, co zrobić z gobelinem, kiedy klimat polityczny spiskował, aby sztuka kościelna padła ofiarą chaotycznych następstw rewolucji francuskiej.

W tym okresie wiele prac uległo zniszczeniu, a gobelin został pocięty i wykorzystany na różne sposoby jako maty podłogowe, stabilna izolacja i osłony przeciwzamrożeniowe owoców.

Dzieło, które popadło w „tysiąc fragmentów”, zostało uratowane w 1850 r. Przez kanonika kościelnego, który po raz pierwszy wykonał dźgnięcie podczas restauracji, mówi kuratorka DRAC Clementine Mathurin.

„Na odwrocie widać masę rzeczy, które zostały zaprojektowane tak, aby pozostały ukryte. To jest jak prześwietlenie… naprawdę jesteś w szkielecie gobelinu ”, mówi Bongrand, który ma nadzieję, że zliczenie liczby nici i splotów pozna szczegóły techniki zastosowanej do jego wytworzenia.

„Mamy nadzieję odkryć sekrety tego artystycznego i historycznego arcydzieła z okresu wojny stuletniej (między Anglią a Francją od 1337 do 1453), stworzonej w ciągu zaledwie siedmiu lat”, mówi Yannou.

„Gdzie było tkane i na ilu warsztatach? Ile osób było zaangażowanych? To tajemnica… ”

Dla Yannou, mimo że w dużej mierze nie jest znana nawet we Francji, Gobelin Apokalipsy jest własną odpowiedzią Angers na Kaplicę Sykstyńską, którą poprzedza przez całe stulecie.