Daryl Goh, krzyżowo-dyscyplinarne kolektywy z Azji Południowo-Wschodniej

Toccata Studios, zdjęcie z przedstawienia „Space Age: The Phantom Power”, 2018. Zdjęcie dzięki uprzejmości Toccata Studios.

Intrygujące i czasem skomplikowane interdyscyplinarne praktyki są najczęściej prowadzone przez kolektywy sztuki złożone z osób o różnych umiejętnościach. Świat sztuki wydaje się nieustannie kwestionować i redefiniować siebie poprzez interdyscyplinarne praktyki, a sztuka jest coraz częściej wykorzystywana do ilustrowania i wyrażania treści innych dyscyplin. Często zdarza się, że sztuka nadaje formę wizualną kompozycji muzycznej lub ilustruje projekt naukowy. Jednak wielcy producenci sztuki, w formie kolektywów, muszą wykazać wartość sztuki w aktywnym rozwoju innych dyscyplin i stworzyć dzieła, które podważają koncepcję konwencjonalną, twórczość i praktykę.

Vertical Submarine, niezależny kolektyw artystyczny z Singapuru, znany jest z zabawnych instalacji i dzieł. Ich ostatni projekt przybrał formę labiryntu, który psy mogłyby eksplorować, podążając za głosami właścicieli przez głośniki, a mniejszego dla kotów ścigających zdalnie sterowane myszy mechaniczne. Oprócz ośmiu innych instalacji przyjaznych zwierzętom prace były częścią wystawy „PAW-sitive: Interactive Art for Pets”, która odbyła się w School of the Gallery w październiku 2017 r. Ten innowacyjny projekt prowadzony przez Silversky Ltd obejmował współpracę z udziałem artyści, behawioryści zwierząt i weterynarze. Sztuka nie jest używana tylko do tego, aby labirynt wyglądał fantazyjnie, ale raczej do zaprojektowania interaktywnej przestrzeni dla zwierząt domowych i ich właścicieli.

Toccata Studios, zdjęcie z przedstawienia „Space Age: The Phantom Power”, 2018. Zdjęcie dzięki uprzejmości Toccata Studios.

Toccata Studio z Malezji pracowała w teatrze, tańcu, sztuce, świetle i muzyce. Jednym z projektów jest „2020: pamiętniki futurystów”, eksperymentalny spektakl, w którym naukowcy, artyści i klony badali pojęcia czasu i przestrzeni. Tancerze wchodzili w interakcje z instalacjami świetlnymi, a obraz na żywo znalazł się w centrum uwagi. Innym jest „Space Age: The Phantom Power”, współczesne klasyczne wykonanie z pięcioma instrumentami muzycznymi. Według słów założyciela Tan E-Jana, ich praktyka jest „interdyscyplinarna nie tylko we wszystkich formach sztuki, ale także poza nimi”.

Zdjęcie wystawy INTERMISSION. Zdjęcie dzięki uprzejmości INTERMISSION.

Singapurski kolektyw artystyczny INTER-MISSION odzwierciedla rosnącą liczbę artystów współpracujących z różnymi dyscyplinami. Ich wspólne prace obejmują sztukę wideo, audiowizualną, performance, instalację i sztukę interaktywną. Skupiając się na badaniach, INTER-MISSION wierzy, że interdyscyplinarne praktyki artystyczne stanowią platformę do odkrywania nowych lub nieznanych metod pracy oraz do korzystania ze zbiorowej puli wiedzy i umiejętności. Urich Lau, członek kolektywu, zauważa, że ​​„tworzenie sztuki nigdy nie jest samotnym wysiłkiem” i że „to zdecydowanie forma współistnienia”. Ich zaangażowanie w Interdyscyplinarny Festiwal Sztuki w Tokio oraz OSMOSIS - Audiovisual Media Festival (Tajwan) przyczyniły się do świadomości i dialogu na temat interdyscyplinarnych praktyk i podejść artystycznych w Singapurze, Japonii i na Tajwanie.

Ace Mart, 24-godzinny minimart, który sprzedawał dzieła sztuki wraz z przedmiotami regularnie znajdującymi się w sklepach wielobranżowych, był dziełem koncepcyjnym opracowanym przez Ace House Collective. Artystyczny kolektyw z Yogyakarty współpracował z instytucjami, restauracjami i niezależnymi praktykami przy tworzeniu projektów koncepcyjnych inspirowanych kulturą młodzieżową. Kolektyw dąży do interakcji ze społecznością, w której znajduje się galeria, w tym taksówkarzy i pracowników budowlanych, poprzez zatarcie przestrzeni między galerią a otaczającym ją środowiskiem. Przekształcona przestrzeń galerii przypominająca prowizoryczny sklep reprezentuje koncepcyjne warstwy tworzenia sztuki, przynosząc nowe znaczenia przedmiotom i przestrzeniom, które wcześniej nie były związane ze sztuką.

Artykuł napisał Daryl Goh dla Art Republik 18.