W chwalebnej Age of Automobiles z lat 50. i 60. Ferrari America było serią najlepszych modeli Ferrari Maranello, często z ich najmocniejszymi silnikami V12 (opracowanymi nie tylko dla F1) i niestandardowym nadwoziem. Zaprezentowany w formie kabrioletu na salonie samochodowym w Brukseli w 1960 roku, Ferrari 400 Superamerica z niestandardową nadwozią Pininfarina był wizualnie dekadencki, przekazując zarówno moc, jak i prestiż samochodów z tego okresu, takich jak 250 GT.

Tylko 46 wyprodukowanych kiedykolwiek modeli, takich jak Ferrari 400 Superamerica Series I Coupe Aerodinamico z 1962 roku, było znane ze specjalnie przygotowanych na zamówienie edycji, z których każdy odzwierciedla specyficzne potrzeby i specyfikacje ich indywidualnych właścicieli, co stanowi szczyt indywidualnej indywidualizacji osób o wysokiej wartości netto z lat 60.

1962 Ferrari 400 Superamerica Series I Coupe Aerodinamico Gooding and Company Aukcja

Zaprojektowany od samego początku, aby zapewnić bardziej sportowe i satysfakcjonujące wrażenia z jazdy niż jego poprzednik, 400 Superamerica został wyposażony w najnowocześniejsze innowacje, takie jak hamulce tarczowe na cztery koła oraz w pełni zsynchronizowana czterobiegowa skrzynia biegów z nadbiegiem i amortyzatory teleskopowe , zbudowany na krótszym podwoziu (95,2 cali w porównaniu z 192,3 cali).

Napędzana silnikiem z doładowaniem Colombo V-12, Gioachino Colombo zaprojektowała elektrownię z trzema podwójnymi dławikami Weber o pojemności 4,0 litra. Choć nie wykorzystując V12 zaprojektowanego przez Lamperdiego F1, Ferrari 400 Superamerica Aerodinamico z 1962 r. Wytwarzał podobną moc wyjściową jak poprzedni 410 Superamerica, jednocześnie zapewniając lepszy moment obrotowy niższej klasy i prawdopodobnie łatwiejszą konserwację.

Chociaż Maranello często cytował, że Ferrari 400 Superamerica miał 400 koni (pomylonych przez niektórych kolekcjonerów jako wskazówka do nazewnictwa nazewnictwa Superamerica) pod maską, prawda była taka, nawet przy dokładniejszym 320 KM, 400 Superamerica Aerodinamico wciąż była najszybszy samochód dopuszczony do ruchu drogowego w tamtych czasach, osiągający maksymalną prędkość 160 km / h.

Produkcja trwała od 1959 r. Do początku 1964 r. 46 modeli jest zazwyczaj podzielonych na dwie grupy - Superamericas z nadwoziem Pininfarina i drugi z nadwoziem Scaglietti. Pierwsza grupa obejmowała 25 egzemplarzy z 95-calowym rozstawem osi „Series I” Coupe Aerodinamico, w tym 400 Superamerica 3361 SA, które są dziś w sprzedaży.

Doskonałe pochodzenie tego Ferrari 400 Superamerica Series I Coupe Aerodinamico z 1962 roku, oferowanego przez Gooding and Company, zostało dobrze udokumentowane przez wybitnego klasycznego historyka Ferrari, Marcela Massiniego i ten model z podwoziem nr. 3361 SA, to tylko jeden z 14 zbudowanych aerodinamico coupe o krótkim rozstawie osi. Dokumenty towarzyszące okazowi aukcji pokazują, że trafił on w ręce Pininfariny w 1961 r., Gdzie otrzymał elegancką karoserię Blu Notte i wystawne wnętrza z naturalnej skóry. Ferrari 400 Series I coupe zostało ukończone w marcu 1962 r., A następnie zostało wysłane do Szwajcarii na wystawę podczas tegorocznego Salonu Samochodowego w Genewie wraz z kuzynami, „Superfast III” (podwozie 2007 SA) i 400 Superamerica Cabriolet (podwozie 3309 SA) .

W dniu 7 maja 1962 r. Ferrari 400 Superamerica została ostatecznie zarejestrowana na włoskich tablicach rejestracyjnych Mediolanu (nr MI 647142) z jej pierwszym właścicielem, Giuseppe Brainowiczem, kolekcjonerem samochodów i lojalnym klientem Ferrari. Według historyka Massini Ferrari 400 3361 SA było serwisowane i konserwowane dla Sig. Brainowicz czterokrotnie w zakładach Assistenza Clienti w Ferrari, a ostatecznie został sprzedany drugiemu właścicielowi w lutym 1966 roku. Klasyczny samochód zmienił ręce jeszcze 6 razy, zanim trafił do kolekcjonera z Mediolanu Massimo Sordi, a pojazd nadal był wykończony w oryginalnym Blu Notte i oryginalna skórzana tapicerka.

W lutym 2011 r. Signor Sordi wystawił 3361 SA na Kuwejcie Concours d’Elegance, gdzie otrzymał drugie miejsce w klasie D (Modern Classic 1961–1975). Później wspaniała 400 Superamerica opowiadała także o tym, jak na Concorso d'Eleganza Auto e Barche Frédérique Constant i al Trofeo Design dell'Eccellenza w Villa Erba we wrześniu 2013 roku, a także Concours d'Elegance Pininfarina ad Alassio w Turynie . Ostatnia wystawa standardowego samochodu pokazowego Ferrari 400 odbyła się na Cavallino Classic 2018 w Palm Beach na Florydzie, gdzie ostatecznie została nagrodzona upragnionym Vintage Preservation Cup za wybitny zachowany stan sprzed 1975 roku.

Pomimo statusu klasy pokazowej pojazd jest zdatny do jazdy zgodnie z przeznaczeniem i stanowi arcydzieło okazu zabytkowego samochodu. Pokaż swoje zainteresowanie tutaj.