Dług estetyczny: What High Fashion zawdzięcza Azji
Kto powiedział, że moda istnieje we własnej bańce? Projektanci i domy dzisiaj bardziej niż kiedykolwiek czerpią inspirację i referencje z całego świata. Nigdzie nie jest to bardziej widoczne niż w stosunkach mody ze Wschodem. Uwodzicielski Orient od dawna jest kopalnią złota w dekoracyjnych akcentach. Miłość Christiana Diora do Wschodu doprowadziła go do stworzenia sukienki - o pięknej sylwetce New Look z wąską talią i wyszukaną objętością - pokrytej japońską bazgrołą znad starego druku. Słowa? Coś w wypróżnieniach i bólu brzucha. Zabawny, ale wymowny przykład, jeśli taki istnieje, o wynikach dobrych intencji i nieświadomej egzekucji.
Cieszę się, że dziś projektanci mają luksus badań i dostępność globalnego poglądu na świat (dziękuję, Google), co zaowocowało bardziej inteligentnym sposobem wydobywania Wschodu w poszukiwaniu inspiracji - i to ten, który należy celebrować. Kluczowa wystawa New York Metropolitan Museum of Art 2015, Chiny: przez lustro, była znaczącą wizytówką wpływów Wschodu na modę. To, co udało się osiągnąć, było prostym pokazem, że Chiny miały wpływ estetyczny na praktycznie każdego projektanta mody. Element „lustra” na wystawie powinien jednak mocno przypominać, że Chiny i reszta Azji nie są dalekimi orientalnymi tajemnicami. Jego znaczenie i wpływ prawie wymagają, aby projektanci wybierali referencje z inteligentną wrażliwością, a nie z redukcyjnym pastiszem.
Japonia w Paryżu
Maison Margiela
Dwóch najważniejszych japońskich projektantów - Rei Kawakubo i Yohji Yamamoto - działa na rynku od ponad 40 lat, a ich początki sięgają lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych. Intrygująca jest ocena ich estetyki i wpływu na przemysł. Musimy pamiętać, że ta dwójka była tak wpływowa i godna uwagi w modzie paryskiej z powodu sprzeczności tego, co pokazywali. Kiedy western - czyli eurocentryczny - moda budował sukienki wokół efektownego, seksualnego kobiecego ciała, Kawakubo i Yamamoto wpadli do środka i zaoferowali pomysłowe formy, sylwetki, kroje i naleganie na użycie koloru czarnego. Rzeczywiście, marka Yamamoto została szanowana za mistrzowskie kunszt, ochronę ciała i inteligencję, która buduje poczucie bezpieczeństwa dla użytkownika - ubrania jako przysłowiową zbroję.
Kawakubo również zyskała sławę, ponieważ jest nieubłagana. Comme des Garçons stało się marką modelową (na zdjęciu u góry) dzięki licznym liniom odgałęzień - Junya Watanabe, Noir Kei Ninomiya i Ganryu - wszyscy podopieczni Kawakubo - oraz wiodące sklepy Dover Street Market. Podstawową siłą artystyczną pozostaje główna linia Comme des Garçons zaprojektowana przez samą Kawakubo, która była niezawodnie wyjątkowa, odważna i awangardowa.
Kenzo reprezentuje dziś optymalną dostępność dzięki kreatywnym dyrektorom Carol Lim i Humberto Leon. Założyciele Ceremonii Otwarcia wprowadzają do marki nowatorską linię myśli, która jest zgodna z pierwotnym duchem założyciela. Sam człowiek, Kenzo Takada, otworzył swój butik w Paryżu, o nazwie Jungle Jap, sprzedając swoje jasne i zabawne wielokulturowe grafiki. Jednym z kluczowych filarów mody Kenzo jest poczucie zabawy i młodości. Wkrótce Kenzo uruchomi kolekcjonerską kolekcję z H&M, jedną z serii wydań specjalnych, takich jak Lanvin, Maison Martin Margiela, Balmain, Isabel Marant i Karl Lagerfeld. Rzeczywiście, ku przyszłości.
Mówiąc o przyszłości, nigdy nie można zapominać o japońskiej marce, która przekroczyła granice techniczne i kreatywne. Issey Miyake jest ważny w modzie, ponieważ kocha technologię i eksploruje formę i funkcję stroju. Pierwsze prace Miyake zostały zbudowane wokół japońskiego kimona, dekonstruując tradycyjne ubranie, aby dotrzeć do sedna tego, co sprawia, że ubrania składane działają. Bawiąc się wymiarowością, opracował linię ubrań, które były delikatnie rzeźbione. Jego słynna technika tłoczenia na gorąco narodziła linię Pleats Please, a kształtowana, ale drapowana sylwetka od tego czasu jest wyjątkowa. W kolekcji FW16 obecny dyrektor kreatywny Yoshiyuki Miyamae oddaje pełen szacunku hołd ubraniom wykonanym przy użyciu technik fałdowania, które marka nazywa „upieczone i rozciągnięte” i „trójwymiarowe”. Marka pozostaje w swoim duchu śmiała w badaniu wpływu technologii na konstrukcję tkanin i odzieży.
Wpływy kulturowe
Valentino
Najwyższe szczeble mody zawdzięczają estetyczny dług Azji. Oryginalni wielcy z Paryża, tacy jak Christian Dior, Yves Saint Laurent, Paul Poiret, Madeleine Vionnet i Coco Chanel, czerpali inspirację z różnych aspektów chińskiej chinoiserie i japonizmu. Jest element pastiszu, którego nie można zlekceważyć, choć można go kredą do czasów. Yves Saint Laurent złożył hołd w latach 70. XX wieku cheongsam i qipao sylwetki, zwieńczone czapkami i kurtkami inspirowanymi chińską suknią cesarską. W ostatniej kolekcji Toma Forda dla domu jesienią 2004 r. Wygląd ten został wzmocniony, aby podkreślić zmysłowość i odważność seksualną. Przytulające sylwetkę i rozcięte ubrania pokazały wysoką oktanową mentalność Forda na temat sprzedaży seksualnej i jego zdolność do podważania tradycyjnych form ubioru w zależności od czasu.
Coco Chanel była znaną miłośniczką kolekcjonerów lakierowanych ekranów z coromandel z Chin i ozdobiła swój dom i biura w Rue Cambon ponad 30 z nich. Kolekcje Karla Lagerfelda bazują na obsesji, przede wszystkim na pokazie Métiers d’Art w Szanghaju w 2009 roku, który wykorzystał siłę łączenia dziedzictwa Chanel z potrzebami współczesnych kobiet. Rezultat: nowoczesna chińska postawa noszona z nieprzyzwoitymi garniturami z bouclé w domu. Następnie Lagerfeld udał się do Indii na pokazie Paris-Bombay Métiers d’Art 2012: tradycyjne indyjskie style ubioru, takie jak spodnie salwar (obszerne spodnie, które zwężają się gwałtownie w pobliżu kostek) oraz kurti (długie bluzki o długości tuniki) zostały połączone z kultowymi perłami i tweedami Chanel. Jeśli chodzi o tworzenie odniesień, Lagerfeld jest mistrzem; połączenie jest łatwe, co przeczy głębokim badaniom i finezji w budownictwie.
John Galliano podtrzymywał miłość Diora do Orientu, projektując dom dzięki słynnym pokazom SS07 i SS09 haute couture. Wiosną 2007 roku pojawiły się nowoczesne gejsze w sylwetkach baru w kolorze chartreuse, lawendy i róży, wycięte w jedwabną tafetę z akcentem w stylu origami. W 2009 roku wszechobecny wzór wierzby na chińskiej ceramice zakradł się pod podszewkę, po wewnętrznej stronie i wokół sukienek - przysmak dla ubrań pożyczanych przez przywoływanie kluczowego produktu handlowego, który Chiny dzielą z Zachodem od stuleci.
Dzisiejsze zdjęcie
Valentino
Współcześni studenci grają w bardziej dopracowaną grę polegającą na zbieraniu referencji. Zastanów się nad pokazem Valentino z wiosny 2016 roku. Sylwetka i charakter tego spojrzenia to nieziemski i ultra kobiecy podpis, za który docenili Maria Grazia Chiuri i Pierpaolo Piccioli. Płaszcze i szaty w stylu kimono z ręcznie malowanymi karpiami i smokami czerpią z mitologicznego źródła Wschodu. Nastąpiło to po wizualnej historii kolekcji marki Pre-Fall 2016, która zawierała ręcznie malowane i intarsjowane smoki i jaskółki, piżamę z brokatowymi łabędziami i sukienki z delikatnymi 10-wiecznymi malowidłami przedstawiającymi ptaki i kwiaty.
W kolekcji Gucci FW16 Alessandro Michele posłał oszałamiającą liczbę 70 spojrzeń na swój pas startowy. Metodą Michele jest tworzenie dla różnych kobiet - różnych postaci, które odważą się uczestniczyć i bawić się w charakteryzacji przebieranek. Dwa wybiegające z Azji spojrzenia zeszły po pasie startowym: pierwszy minidress z włoskim motywem słońca i kołnierzem Mao; drugi, qipao długości podłogi z różowym futerkiem na rękawach i haftowanym wzorem feniksa.
W Louis Vuitton i Kenzo marki dążyły do idealizacji kreskówek kobiet. Nicolas Ghesquière ma jeden z najlepszych w branży talent do czerpania młodzieńczej energii i nadawania jej wyrafinowanego kierunku. Przypomnijmy kampanię reklamową z wiosny 2016 roku: wirtualny awatar Błyskawicy (jedna z głównych postaci w grach Final Fantasy) kręci się wokół torby, rzuca się w pozy i wygląda na zmatowiałego do perfekcji. Warto zauważyć, że postać Błyskawicy w grach jest bojownikiem - nawet najsilniejszą grywalną postacią. Znajduje to również odzwierciedlenie w ubraniach: miejska bohaterka uwidacznia się w przesadnych sylwetkach FW16, z naciskiem na ciężkie buty, body z panelami i skórzane pancerze przypominające zbroję. W Kenzo ciągiem myśli był Sailor Moon, ukochana ikona shōjo z lat 90. wyzwolenia i siły kobiet. Wziął ducha pewności i kwintesencji kobiecości i przełożył go na obfitość imperialnych talii i zdekonstruowanych marynarskich płaszczy z odrobiną przerobionych archiwalnych odbitek z tęczówki, mniszka lekarskiego i tygrysa (Kenzo jest znany z pracy drukarskiej).
Dior
Z bardziej technicznego punktu widzenia, spoglądamy wstecz na debiutancką kolekcję haute couture Rafa Simonsa dla Diora w sezonie jesień 2012. W kolekcji Simons nałożył abstrakcyjne nadruki Ruby na płaszcze i sukienki, używając techniki indonezyjskiej widzianej francuskim okiem. Oryginalna technika ikat jest wczesną formą wypaczania. Nadruk osnowy polega na barwieniu tkaniny na przędzy przed jej tkaniem, w przeciwieństwie do tradycyjnych metod, w których nadruk jest wytłaczany na gotowym podwórku materiału. Powstały wydruk jest ostro i daleki od ostrego, a - cytując pana Simonsa - „ma jakość pociągnięcia pędzlem”. W XVIII wieku była to ta sama cecha, która doprowadziła do francuskiego stworzenia Chiné a la Branche, odmiany ikat technika nadruku, dzięki której powstały małe akwarelowe kwiatowe nadruki na jedwabnych taftach, które zyskały przychylność i modę na plecach Marie Antoinette i jej współczesnych.
Dziś to, co Azja reprezentuje dla luksusu i mody, jest żyznym gruntem do wzrostu i eksploracji. Ogromna chińska gospodarka oferuje możliwości rozwoju, a ogromna baza konsumentów tęskni za prestiżem i połyskiem luksusu. To, co projektanci mody muszą pamiętać, to spłacić publiczności piękno, które pożyczyli.
Ten artykuł został opublikowany po raz pierwszy w L’Officiel Singapore.
