Klastry sztuki w Tokio w Japonii od wyspy Tennozu do Roppongi, Jingumae i Kiyosumi-Shirakawa

Widok wnętrza galerii sztuki w Tokio

Dzięki niedawnemu rozwojowi napędzanemu perspektywą zbliżających się Igrzysk Olimpijskich 2020, rozległy chaos stolicy Japonii nigdy nie wydawał się tak pilny, kuszący - i niemożliwy do uniknięcia. Dzięki przestarzałemu systemowi adresowemu, który opiera się na dwuznacznie rozgraniczonych numerach bloków (które rzadko biegną w liniowej sekwencji), i ulicach, które w większości nie mają nazw, z wyjątkiem największych arterii komunikacyjnych, Tokio nadal oszałamia nawet najbardziej zdeterminowanych i dobrze przygotowanych odkrywców miast.

Scena artystyczna miasta nie jest inna. Jest znany z grania w ciągłe gry na krzesłach muzycznych co kilka lat, częściowo dzięki zmiennym właścicielom, trudnym przestrzeniom i ciągłemu etosowi przebudowy, który zmusza galerie sztuki do przeszukiwania i przegrupowywania się w nowych lokalizacjach.

Gdzie są teraz te klastry sztuki? Oto krótka lista niektórych głównych dziedzin, w których miłośnicy sztuki mogą spędzić opłacalne popołudnie w Tokio.

Widok wnętrza PIGMENTU

Wyspa Tennozu

Ta dzielnica zatoki, położona zaledwie jeden przystanek jednoszynowy od stacji JR Hamamatsucho, stała się w ostatnich latach czymś w rodzaju odmłodzonej postindustrialnej dzielnicy sztuki dzięki Warehouse TERRADA, wiodącej firmie magazynowej, która przewodzi i wspiera wiele dzieł sztuki i projektowania inicjatywy powiązane. Jesienią ubiegłego roku został otwarty kompleks artystyczny TERRADA, wysoki magazyn z czterema najważniejszymi galeriami sztuki współczesnej w stolicy: URANO, Yuka Tsuruno Gallery, Kodama Gallery i Yamamoto Gendai.

Bliżej Magazynu Centrala firmy TERRADA to PIGMENT, elegancki butik, salon wystawowy i laboratorium poświęcone materiałom artystycznym i materiałom eksploatacyjnym. Seria opływowych ekranów bambusowych i rastrowych wzorów zaprojektowanych przez Kengo Kumę stanowi idealne tło dla oszałamiających ścian japońskich pigmentów mineralnych, zapasów kleju dla zwierząt, kałamarzów i pędzli. Niedaleko znajduje się Archi-Depot, mini-muzeum modeli architektonicznych niektórych wiodących architektów i firm architektonicznych w kraju, takich jak Shigeru Ban, Sou Fujimoto i Kengo Kuma.

Kompleks 665

Roppongi

Dom Roppongi jest domem dla wielu najważniejszych instytucji artystycznych w stolicy, w tym Mori Art Museum, National Art Center Tokyo, 21_21 DESIGN SIGHT i Suntory Museum of Art. Miłośnicy sztuki mogą spędzić całe popołudnie na zwiedzaniu galerii sztuki współczesnej. W Piramid Building znajdziesz Ota Fine Arts, której założyciel Hidenori Ota współpracuje z gwiazdą Yayoi Kusama od późnych lat 80., a także pokazuje młodszych artystów, takich jak Tomoko Kashiki i singapurskiego Zai Kuning; Wako Dzieła sztuki, które pokazują przede wszystkim europejskich artystów, takich jak Gerhard Richter, Joan Jonas i Fiona Tan; Zen Foto Gallery, w której znajdziesz głównie japońską i chińską fotografię; oraz YKG / Yutaka Kikutake Gallery, prowadzona przez byłego dyrektora Galerii Taka Ishii, która pokazuje nadchodzących japońskich artystów, takich jak Nerhol i Reina Mikame. I dołączy do nich tej wiosny francuski dealer Emmanuel Perrotin, którego przestrzeń na parterze będzie najnowszym dodatkiem do imperium galerii z istniejącymi placówkami w Paryżu, Nowym Jorku, Hongkongu i Seulu.

Nowym dodatkiem do dzielnicy Roppongi, która została otwarta w październiku ubiegłego roku, jest Complex 665, skromny trzypiętrowy budynek położony w cieniu Wzgórz Roppongi, w którym znajduje się Galeria Taka Ishii, ShugoArts i Galeria Tomio Koyama. Taka Ishii prezentuje zarówno japońskich, jak i międzynarodowych artystów, takich jak Sterling Ruby, Risaku Suzuki, Elmgreen & Dragset, ShugoArts reprezentuje Ritsue Mishima, Lee Kit i Shigeo Toya, podczas gdy Tomio Koyama pokazuje prace Shooshie Sulaimana, Miki Ninagawy i Yoko Ono .

Yurie Nagashima w Maho Kubota Gallery

Jingumae

Jingumae, głównie dzielnica mieszkalna na obrzeżach mekki mody Harajuku dla nastolatków, powoli łączy się w kreatywną dzielnicę, nie tylko dla sztuki, ale także dla smakoszy. Na północnym krańcu, Jingumae 2-chome, znajduje się Jimbocho Den, wyróżniony dwiema gwiazdkami Michelin, kierowany przez indywidualistę szefa kuchni Zaiyu Hasegawa, który przeniósł się do nowych lokali na początku tego roku, podczas gdy ulicą jest Japończyk Francuska restauracja Florilège. Kameralny 22-osobowy kierowany przez Hiroyasu Kawate w ubiegłym roku został uznany przez Azję za jeden do obejrzenia przez 50 najlepszych restauracji w Azji. Tymczasem Maho Kubota Gallery, jedna z najnowszych galerii sztuki współczesnej w Tokio, została otwarta w marcu ubiegłego roku przy cichej ulicy w tej samej okolicy. Kubota, była dyrektor SCAI The Bathhouse, jest również członkiem komitetu Art Basel Hong Kong, a jej skromna, ale nieskazitelna biała kostka pokazuje wszystko, od Juliana Opie po japońską „dziewczęcą” fotografkę Yurie Nagashima.

Bliżej stacji JR Harajuku, zaledwie kilka kroków od Takeshita Dori, znajdziesz japońską placówkę galerii Blum & Poe z Los Angeles, która przeniosła się do wypełnionej światłem przestrzeni z widokiem na zielone tereny świątyni Meiji w 2014 roku. Ostatnie pokazy skupili się na ponownych ocenach kluczowych japońskich artystów Mono-ha („szkoła rzeczy”), takich jak Kishio Suga i Susumu Koshimizu, a także zachodnich mistrzów, takich jak Robert Morris, Richard Prince lub Juergen Teller.

Widok wnętrza Sakoto Oe Contemporary

Kiyosumi-Shirakawa

Kolejna półgrupa galerii zgromadziła się w dzielnicy Kiyosumi-Shirakawa we wschodnim Tokio, w odległości spaceru od Muzeum Sztuki Współczesnej w Tokio (MOT, obecnie nieczynna z powodu poważnych remontów). Satoko Oe Contemporary, prowadzona przez byłego dyrektora ShugoArts, została otwarta w lutym 2016 roku przy cichej ulicy w tej dzielnicy shitamachi (stare śródmieście), mieszając się z innymi nowoprzybyłymi, takimi jak kawiarnie i pracownie projektowe (w pobliżu znajdziesz kultową palarnię kawy) Warsztat Blue Coffee Coffee). Oe pokazuje młodszych japońskich artystów pracujących w eklektycznej, freestylowej modzie, takich jak Chihiro Mori i Teppei Kaneuji. W okolicy znajduje się także MUJIN-TO Production, na której czele stoi Rika Fujiki, która pokazuje niektórych z najgorętszych wschodzących artystów w Japonii, takich jak Chim ↑ Pom, Lyota Yagi i Meiro Koizumi.

Wkrótce wiosną do galerii w Kiyosumi, w nowej lokalizacji w pobliżu MOT, należy Galeria Kana Kawanishi, która koncentruje się na eksperymentalnych pracach młodych wschodzących japońskich fotografów. Kawanishi, która studiowała historię mody w Tokio i Nowym Jorku, a wcześniej pełniła rolę koordynatora Tokio dla Rizzoli, zanim otworzyła tytułową galerię w 2015 roku, jest ostrożna, by „nie patrzeć zbytnio na trendy”, raczej skupiając się na „przedstawianiu dobrych artystów z silnymi filozofiami ”, takimi jak Ryoichi Fujisaki i Hideo Anze.

Aby uzyskać więcej informacji, odwiedź tokyotomo.org.

Ten artykuł został napisany przez Darryl Wee i pierwotnie opublikowany w Art Republik.