Wystawa Beat Generation otwiera się w Centre Pompidou

Wydaje się, że duch drogi ucieleśniony przez Pokolenie Beatów w tej dekadzie odrodził się, szczególnie wraz z wydaniem filmów takich jak Na drodze i Kill Your Darlings. Oba zawierały znane nazwiska, takie jak Kristen Stewart i Daniel Radcliffe. Choć filmy te nie radziły sobie dobrze pod względem krytycznego odbioru, przynajmniej pokazują, jak wielu wciąż jest zakochanych w zbuntowanej ideologii ruchu literackiego i artystycznego. Teraz Centrum Pompidou we Francji złoży im hołd wystawą przedstawiającą ich wpływ na kulturę jako całość.

Generacja Beatów

Ruch został zainicjowany przez Allena Ginsberga, Jacka Kerouaca i Williama S. Burroughsa, a także otaczających ich przyjaciół i znajomych. Ich literatura była bezwstydna o surowości życia - czerpiąc inspirację z wcześniejszych ruchów, takich jak surrealiści i dadaiści. Przełom Kerouaca Na drodze został napisany gorączkowo wyłącznie na podstawie własnych doświadczeń życiowych, dyktując podróż przez Amerykę, którą odbył, oraz przygody, które miał po drodze. Burroughs ” Nagi obiadZ drugiej strony, była to psychodeliczna i celowo nieprzyzwoita powieść, która zyskała niezwykły rozgłos, gdy została umieszczona w centrum procesu o nieprzyzwoitość pod względem treści. Jednak poza ich dorobkiem literackim głównym celem były życie i osobowości.

Trio spotkało się w Nowym Jorku, a następnie przeniosło się do San Francisco na zachodnim wybrzeżu USA. Od 1957 r. Wyjechali do Europy, organizując działalność w Paryżu. Miejski hotel Beat okazał się szczególnym punktem centralnym - wraz z trio i innymi regularnymi beatnikowymi gośćmi, takimi jak Gregory Corso, Peter Orlovsky i Brion Gysin.

Artyści i pisarze Beat Generation, podobnie jak Fabryka Andy'ego Warhola, osadzona znacznie później, uosabiali lekkomyślność i wolność. Używanie narkotyków, buddyjskie podteksty i postawa backpackersów beatników została przeniesiona do hipisowskiego ruchu lat 70., a reszta stamtąd jest historią. Centrum Pompidou chce zaprezentować na swojej wystawie właśnie tę „bezruchowość”, która tak ucieleśnia ruch.

Wystawa

Wystawa zostanie podzielona geograficznie na sekcje - obejmujące Nowy Jork, Kalifornia i Paryż - a także mniejsze sekcje dotyczące Meksyku i Tangeru.

Sekcja nowojorska koncentruje się na związku między literaturą a muzyką - zwłaszcza muzyką jazzową, która miała główny wpływ na pisanie Kerouaca i poezję Ginsberga. Zajmuje się również technologią epoki, taką jak płyty winylowe i maszyny do pisania. Były one szczególnie ważne dla Burroughsa, który opracował metodę zwaną „techniką cięcia”, która wykorzystywała mieszanie różnych fragmentów nagrań audio i mediów drukowanych w celu uzyskania nowych efektów literackich. Obszar Kalifornii koncentruje się na ogólnej scenie literackiej i artystycznej od 1952 do 1965 roku. Był to pierwszy okres, w którym wydano wiele przełomowych dzieł tego ruchu.

Sekcja Meksyku bada wiele czynników, które przyciągnęły beatników za granicę, w tym gwałtowny, ale magiczny urok tego kraju. Tangiers przygląda się wpływom muzyki transowej nagranej przez kompozytora-artysty Paula Bowlesa, który spotkał tam pisarzy Beat Generation. Wreszcie wystawa kończy się w Paryżu - przechodząc do wierszy napisanych w hotelu Beat.

Ponieważ odczyty na żywo i koncerty były ważnym aspektem tego ruchu, będzie ich kilka - a także spotkania, filmy i inne wydarzenia towarzyszące wystawie.

Dla wszystkich fanów Beat Generation, którzy tam są, zdecydowanie nie można pominąć wystawy. Trwa teraz, aż do 3 października 2016 r.