Berluti świętuje 120 lat z Andym i Alessio

Bardziej niż cokolwiek innego paryski dom - Berluti - uwielbia buty. Od ponad wieku projektuje i tworzy buty o wielu twarzach, które można nosić z najbardziej formalnymi garniturami lub najbardziej wywrotową parą dżinsów. Dla każdego mężczyzny istnieje but Berluti na każdym etapie i okazji w życiu.

Sercem każdego buta Berluti jest absolutny wymóg, aby jego twórcy butów przekazywali się z pokolenia na pokolenie - stopy nigdy nie powinny boleć. Jest to eleganckie, ale złożone oświadczenie, które wymaga od ostatnich producentów, wzorników, kutrów, zszywaczy i nie mniej niż 250 operacji, lub „tyle, ile w przypadku budowy katedry”, jak mawia szefowa marki Olga Berluti, aby: osiągać.

Być może to bogate dziedzictwo i kunszt skłoniły papieży i książąt do założenia butów Berluti w tym czy innym momencie. Dziś klienci na całym świecie odkrywają kreacje, które uosabiają ducha Maison - charakterystyczne połączenie śmiałości, wyobraźni i klasycyzmu we wszystkim, od patyny skór po wieszanie tkanin i zręczność kroju.

Dlatego jest to ukłon w kierunku dziedzictwa domu w roku, w którym obchodzi on 120. rocznicę, ponownie odwiedzając kultowe projekty z Alessio i Andym.

Alessio

W 1895 roku założyciel Berluti, Alessandro Berluti, postanowił przeciwstawić się konwencjom swoich czasów i wymyślić swój własny, unikalny podpis. Stworzył bezszwowe sznurowane buty wykonane z jednego kawałka skóry, który odtąd stał się symbolem - Alessandro. Dzięki czystemu, naturalnemu kształtowi i zrównoważonej objętości, trzy oczkowe buty łączą kwintesencję Domu - elegancję, kulturę i dowcip.

Alessio to codzienna przeróbka kultowego projektu Alessandro. Górna część buta jest wycięta z jednego kawałka skóry bez żadnych paneli, szwów lub wstawek. Ten techniczny wyczyn tworzy płynny design z prostymi liniami i stonowanymi patynowanymi odcieniami tytoniu, błękitu Rothko i cynobru. Charakterystyczną cechą Alessio jest podeszwa, w której zastosowano elastyczny materiał zapożyczony ze świata sprzętu sportowego i producentów w połączeniu dziwacznych pasków kolorów zastępujących tradycyjną skórzaną podeszwę. Patynę tytoniową uzupełniają podeszwy w kolorze cegły, patyna Rothko z zieloną, a patyna cynobrowa z niebieskim.

Andy Loafer

W 1962 roku Olga Berluti zaprojektowała i stworzyła mokasyny dla Andy'ego Warhola ze skórą z wyzywającej krowy, która lubiła ocierać się o drut kolczasty. Powstała para miała szeroką bliznę na górze jednego z dwóch butów. To surrealistyczne podejście ogarnęło Warhola i oświadczył, że odtąd chce tylko butów wykonanych ze skór buntowniczych skór. Mokasyny Andy były awangardowe w 1962 roku i dziś wyglądają zupełnie współczesnie i pozostają symbolem wizjonerskiej kreatywności marki.

W hołdzie mokasynowi Andy Berluti wprowadził na rynek kolekcję Variations, składającą się z sześciu skórzanych mokasynów Venezia z pasami i fartuchami, które są wertykalizowane, nacięte i zszywane na krawędziach. Dodatkowo Berluti wypuścił maskę Andy, która ma maskę domina na podbiciu, która rozciąga się, obejmując stopę aż do podeszwy - stylistyczny i techniczny wyczyn, który niewielu udało się opanować.

Kredyty Story

Tekst Patrick Chew