Przewodnik: Ubierz się w Age of Disruption

W finale sezonu Miliardy, król funduszy hedgingowych Bobby „Axe” Axelrod musiał walić ulicami, by odzyskać byłych klientów, nieszczęśliwie ponosząc porażkę. Dopiero porzucił designerski garnitur i krawat na korzyść swojego zwykłego stroju biznesowego - bluza, t-shirt i dżinsy - że odzyskał mojo i zaczął mówić o wygranej. Ubrany (w wysokim stylu swobodnym) wyglądał na opanowanego i gotowego do poprowadzenia, a nie tylko innego faceta w garniturze, który błagał o pieniądze. Całkiem podniecające w „Markach Twaina„ Ubrania robią mężczyznę ”. Innymi słowy, kosztowne garnitury nie oznaczają już sukcesu w biznesie.

Zamiarem dobrze ubranego miejsca pracy jest promowanie wizerunku sukcesu zawodowego, a przez długi czas garnitur biznesowy uosabiał to zaufanie. Ax powiedział nawet przed zmianą stroju (jakby chciał się przekonać): „Czy wiesz, dlaczego zakładamy krawaty? Oznaczać powagę celu. Naszym zadaniem nie jest kwestionowanie przyczyny, ale zrobienie tego. ” Ale odzież jako symbol (auto) ekspresji ewoluowała z czasem. Stroje biurowe nie odróżniają już zarządzania od pracowników. „Plemienne uniformy z Doliny Krzemowej” wyparły monotonną zgodność miejsca pracy, tworząc bardziej heterogeniczny wygląd. Założyciel Virgin Group, Sir Richard Branson, zauważa, że ​​Twain przemawiał do 19^th wiek, w którym właściwy ubiór był ważny, podczas gdy w dzisiejszych czasach w biznesie czysta para dżinsów, koszula bez zmarszczek i trampki pasowały do ​​siebie. Więc w jaki sposób kombinezon biznesowy stracił swoją ... no cóż, moc?

MOC UNIFORM

Historia odzieży biurowej w latach 20^th wiek idzie mniej więcej tak: garnitury, garnitury, garnitury, garnitury, khaki. Rzeczywiście, formalny garnitur i krawat były dość tyranem w swoim czasie, utrzymując śmiertelny uścisk w korporacyjnym biznesie przez dziesięciolecia, ponieważ pokolenia młodszych dyrektorów z pokorą przestrzegają zasad ubioru swoich szefów. Skłonni sartoryczni mogą argumentować, że nie wszystkie kolory są równe, ale są po prostu pedantyczne; garnitur to garnitur, bez względu na szczyt klapy lub dopasowanie do jego kroju.

Chociaż pochodzenie kombinezonu jest prawdopodobnie zbyt daleko posunięte i skomplikowane, aby go prześledzić, współczesny wygląd miał pochodzić bezpośrednio z Europy na przełomie XIX i XX wieku, gdzie tytani biznesowi nosili niestandardowe kożuchy w komplecie z kamizelką, zegarkiem kieszonkowym, spodnie w paski i top hat. Klasa robotnicza wkrótce zajęła się modą odzieży roboczej, ale nie wcześniej niż zrzuciła głupie ogony i przekształciła tę odzież w luźniejszy kombinezon. Następnie krawcowi Mercantile co roku nieznacznie się różnili (ponieważ wszyscy wiemy, że to najlepszy sposób, aby zachęcić ludzi do kupowania większej ilości ubrań), co doprowadziło do rozprzestrzeniania się stylów na przestrzeni dziesięcioleci.

Niezłomny kombinezon przetrwał depresję i wojnę, choć surowość ubrań doprowadziła do upadku dwurzędowych. Zyskała osobowość dzięki głośnym wzorom, gdy europejscy projektanci zainicjowali się w biznesową modę, odcięli się od nowych odważnych syntetycznych tkanin i połączyli z krawatami, które krzyczały kolorem i rozmiarem (z węzłami wielkości pięści niemowląt). Potem nadeszła Wall Street, era widocznej konsumpcji i obnoszenia się z potęgą, w której stały szafy wykonawcze amerykańskich gigoli i psychosów. Stało się korporacyjnym dupkiem z szelkami i sprawiło, że Armani stał się podstawowym elementem sali konferencyjnej. Kurczył się i falował, zachowując ten sam podstawowy kształt przez ostatnie 100 lat - co świadczy o sile jego konstrukcji. Taka była trwała wartość tego garnituru, a jego monopol na stroje biurowe wydawał się niezachwiany.

ZMIANA KODÓW

Potem w latach 90. wydarzyło się coś radykalnego. Obwiniaj to za sprawą maniaków technologii, poprzedzonych małym kreatywnym marketingiem The Gap i Levi's (przez Dockers), ale nagle garnitur uległ khakim i dżinsom jako standardowej kolorystyce korporacyjnej.

Wszystko zaczęło się od nieszkodliwego trendu o nazwie Casual Friday. To, co ludzie uważali za zabawny (i darmowy) dodatek dla pracowników, okazało się ziarnem, które ostatecznie inspiruje drony biurowe do zrzucenia jarzma swoich kombinezonów dla niewolników. Ta nowo odkryta wolność pracownicza pozostawiła pracowników na początku trochę uwięzionych - wielu było zagubionych bez bezpieczeństwa kombinezonów - ale dzięki oportunistycznym markom, takim jak Dockers, ustanowiono nowy paradygmat biznesowy i (nieco oksymoroniczny) zrelaksowany, a jednak- właściwy wygląd khaki stał się de rigueur.

Wraz z nadejściem epoki informacyjnej tradycyjny garnitur stał się cichy. Technopreneurs nie podobało się nic innego, jak sprzeciwiać się temu („Jeśli nie masz nic do powiedzenia, załóż garnitur” - powiedział Bing Gordon, współzałożyciel Electronic Arts, kiedyś powiedział magazynowi Fortune), a tytani z Doliny Krzemowej, tacy jak Steve Jobs, Mark Zuckerberg i Sergey Brin rzekomo odrzucili tę odzież jako antytechniczną, pozbawioną kreatywności i żyjącą w przeszłości - innymi słowy, nudną. A kiedy rządzisz światem, tak jak ci faceci, możesz nosić w biurze wszystko, co tylko chcesz, nawet bluzy i dżinsy.

Ta zmiana ubioru nie była tylko kwestią wygody lub wygody, ale oznaczała głębszą zmianę w sposobie postrzegania sukcesu zawodowego przez ludzi.Intensywna rewolucja technologiczna uwolniła ludzi z ograniczeń miejsca pracy, co doprowadziło nowe pokolenie absolwentów biznesu do przekonania (i podjęcia decyzji), że praca w garażu, w dżinsach, z potencjałem zarobienia milionów dzięki nowemu startupowi, jest bardziej interesująca niż praca w szklanym i stalowym biurze na dole sztywnej drabiny korporacyjnej. Garnitury nie były ani nowe, ani nowoczesne, podobnie myślano o firmach, które ich wymagały; założenie garnituru oznaczało prześledzenie trendu zbudowanych przez siebie miliarderów pchających w przyszłość.

NOWY HYBRID

Gucci

W nowym tysiącleciu wzrosło zaufanie do nieformalnego ubierania się i zakłócania tradycyjnych kodeksów biznesowych. Zuckerberg pojawił się na pokazie IPO na Facebooku w swoim standardowym, nieokreślonym mundurze, wywołując konsternację wśród weteranów z Wall Street. Jednak korporacyjni konserwatyści nie rozumieją tego, że styl „CEO Casual” nie dotyczy wieku (jego braku) ani braku szacunku, a raczej prezentacji nowoczesnego, niezależnego i innowacyjnego przesłania. Co więcej, przebieranie się pokazuje tylko, ile mocy włada; tylko dlatego, że inwestorzy nie zgodzili się z jego wyborem mody, nie oznacza to, że przestaną walczyć o kawałek jego firmy (w rzeczywistości Zuckerberg będzie trzymał się swoich zwyczajów, a inwestorom się spodoba).

Burberry

Ale gdy fale tysiącletnich w bluzach z kapturem zalały firmy, trudno powiedzieć, kto jest naprawdę innowacyjny, a kto tylko pozuje. A gdy wszyscy w miejscu pracy będą nosić koszulki, indywidualność krawiecka będzie się wyróżniać. Hipster-dandie wstali, aby ożywić kombinezon, ale z indywidualnymi cięciami, aby pokazać, że mają rzeczy do ściągnięcia go (przypadek: obrzydliwy skurczony garnitur - pochodzący z Thom Browne - noszony z odkrytymi kostkami). Istnieje również hybrydyzacja rodzajów ubrań, zarówno w zestawie (garnitury noszone z trampkami), jak i w samych ubraniach (sztruksowe spodnie garniturowe lub garnitury z technicznych materiałów, takie jak Techmerino Z Zegna).

Dior Homme

Nowy nacisk na oryginalność i swobodę oznaczał, że wszystko, co dzieje się w biurze, jest dopracowane i prezentowane. Ostatecznie trend w kierunku nieformalności nie odbiega od tradycyjnego biznesowego nacisku na wygląd i prezentację. Po prostu zastępuje jeden standard innym, który na swój sposób jest równie zajęty wyglądem. Przynajmniej mężczyźni są w stanie powiedzieć, że noszą garnitury, kiedy i jak chcą.

Ten artykuł został pierwotnie opublikowany w magazynie Folio dla mężczyzn