Wewnętrzna zmiana: projekt ARC w Bangkoku

Galeria niemieckiej artystki Yoli siedząca przy projekcie Wymiana myśli w Chiang Mai podczas instalacji społecznej, 1995-1996. Zdjęcie dzięki uprzejmości Jay Koh

„Wyzwania polegają na wprowadzeniu nowych sposobów pracy i zrozumieniu wykorzystania działań artystycznych jako środka do pracy z ludźmi, a nie„ za ”lub„ o ”. Z mojej strony jest wiele do nauczenia się, pozwalając na akceptację tempa innych w robieniu i osiągnięciu rzeczy ”. Jay Koh odpowiada na moje pytanie dotyczące jego zaangażowania w sztukę relacyjną, dialogiczną, społeczną i partycypacyjną. Rozróżnienia między tymi płaszczami mogą być analizowane, ale współpraca, a nie kategoryzacja, leży w centrum zainteresowania.

Urodzona w Singapurze Koh od początku lat 90. inicjuje projekty, które czerpią z pomysłów i ideałów społeczności, badając obietnice i problemy związane z łączeniem ludzi w celu wspólnego rozwoju. Jak twierdzi powyższy komentarz, wymaga to ciągłego przemyślenia funkcji sztuki, a także uważności w przetwarzaniu nad produktem.

Koh podróżuje prawie stale, ale na razie jest głównie w Bangkoku, aby założyć stację ARC w Bang Mot, południowej dzielnicy rozległego miasta. ARC to skrót od Art, Research and Collaboration, a projekt przyczynia się do wielu istniejących oddolnych wysiłków w organizacji społeczności, które spotykamy się w celu omówienia.

W ramach przygotowań do festiwalu kreatywności Bang Mot 2017. Zdjęcie dzięki uprzejmości Chanin Prakaiploy

Jednak krótkie spojrzenie na dotychczasową karierę Kha może po pierwsze uwypuklić różnice w jego procesach współpracy. Uzyskał tytuł doktora sztuk pięknych w Finlandii w 2013 roku, a następnie studiował u Granta Kestera, kluczowej postaci w teorii sztuki dialogu. Kester opowiada się za lepszym zrozumieniem wzajemności w doświadczeniu sztuki, w której sytuacje wymiany i negocjacji mogłyby zastąpić tradycyjną kontemplację estetyki.

Na początku 1995 roku rozpoczął Międzynarodowe Forum Sztuki InterMedia jako parasolową platformę, pod którą działa również ARC. Koh mieszkał w Myanmarze przez wiele lat pod surowym reżimem wojskowym i powiedział, że funkcjonowanie władzy było tam tak zinternalizowane, że trzeba było zrozumieć intuicyjne znaczenie ludzkich zachowań i mowy. W 1997 r. W Yangon był współzałożycielem, wraz z malezyjskim artystą Chu Yuanem, Networking and Init Communities for Culture and the Arts (NICA). NICA miała na celu organizację i profesjonalizację lokalnych artystów, a jednym z wyzwań było ukształtowanie samej możliwości niezależności i inicjatywy z inicjatywy artystów bardziej zaznajomionych z modelami mistrza i ucznia.

Projekt w Dublinie w Irlandii „Ni Hao - Dia Duit” (2006-07) współpracował z chińską społecznością imigrantów w zaniedbanej części miasta. Działania obejmowały spotkania społeczne artystów chińskich i irlandzkich oraz utworzenie Irlandzkiego Chińskiego Stowarzyszenia Kultury i Sportu. Projekt koniecznie przyczynił się do ukształtowania obecności chińskiej społeczności w Dublinie.

Dzięki nagrodom od Japan Foundation, Asian Cultural Council w Nowym Jorku Asia Foundation Forda i British Council, projekty współpracy Koh, także z Chu Yuan, obejmują „Rozmowy” (2008) w Malezji. Mieszkańcy miasteczka Seri Kembangan zostali zaproszeni na rozmowę o sztuce i życiu w lokalnej kawiarni. Oferując przedmiot do utrzymania, projekt uruchomił świadomość możliwości myślenia za pomocą kultur wizualnych i materialnych, które często przeoczamy w naszym codziennym życiu. I tutaj dopuszcza się nieprzewidywalne wyniki, które stanowią kolejną cechę sztuki dialogu.

Prace ARC w Bangkoku opierają się na współpracy w obszarze, w którym uznaje się, że istnieje duża populacja muzułmanów, izolacja od linii transportu zbiorowego i centrum edukacyjne z King's Mongkut University of Technology Thonburi (KMUTT) w pobliżu. Jednym z istniejących projektów jest „3C: Canal, Cycling, Community”, który rozpoczął się w 2015 roku w celu ustanowienia ścieżki rowerowej wzdłuż kanału, który biegnie przez wiele dzielnic, ostatecznie prowadząc do stacji BTS (Bangkok Transit System) Skytrain. Koh przedstawił się organizatorom, którzy następnie zachęcali do ARC.

Aktywność rowerowa podczas Festiwalu Kreatywności Bang Mot, 2017. Zdjęcie dzięki uprzejmości Chanin Prakaiploy

Kanały Bangkoku przez lata były strasznie zaniedbywane, narzucone przez nałożenie nadbudowy autostrady, która pozostawiła dojeżdżających do pracy ograniczoną i trudną drogę do centrum miasta. ARC dołączyło do profesora Kanjanee Budthimedhee z KMUTT i zespołu prowadzącego Café CanDo, który jest już ośrodkiem różnorodnych działań społeczności. Ścieżka rowerowa nie tylko zwiększy wygodę dojazdów do pracy, ale będzie także usiana domem kultury, sztuką uliczną i rynkiem.

Sekcje ścieżki są zakończone i trwają negocjacje z radą dzielnicy. W lutym 2017 r. „Bang Mot Festival of Creativity” opierał się na energii generowanej przez współpracowników 3C i Café CanDo. Organizowane w wielu kontekstach, z główną sceną w świątyni Wat Phutthabucha, a także w meczecie Sonsomboon, dzieła sztuki utworzone wzdłuż kanału tworzyły spójną wystawę, a recitale i zajęcia taneczne zbliżały wszystkie społeczności.

Jednak jednym potencjalnym problemem jest prywatna własność gruntów wzdłuż trasy. ARC planuje obecnie fazę 1 na następne dwa lata.Jako otwarta platforma z regularnymi spotkaniami publicznymi współpracownicy zmagają się obecnie z celami związanymi ze zdrowiem i wynikami społecznymi, nauką i rozwojem oraz kwestiami ekonomicznymi. Zasadniczo Koh stworzył poprzez sztukę zrównoważone możliwości, które mogą skutecznie łączyć sieci ludzi, przekraczając różne dyscypliny i potrzeby.

Ten artykuł jest ostatnią odsłoną czteroczęściowej serii „Więcej życia” obejmującej wizjonerskie i zdeterminowane osoby, które tchną życie w sceny sztuki w stolicach Azji Południowo-Wschodniej. Został napisany przez Briana Curtina dla Art Republik.