Wywiad: John „Crash” Matos

Kwiecień 6, 2024

Urodzony John Matos w 1961 roku, Crash wychował się w Bronxie w Nowym Jorku. Był jednym z pierwszych „pisarzy” metra z 1970 roku, którzy przeszli na płótno. W wieku 13 lat zaczął podążać za starszymi nastolatkami ze swojego sąsiedztwa do stacji kolejowych i zaczął bombardować. Przyjmując nazwę „CRASH” po tym, jak przypadkowo rozbił komputer w swojej szkole, jego nazwisko zaczęło pojawiać się w pociągach kursujących po całym Nowym Jorku. W 1980 roku zaczął przechodzić z placów kolejowych do galerii.

W 1980 roku Crash został podpisany przez Sidneya Janisa, jednego z pierwszych twórców promujących artystów post-graffiti. W tym roku był także kuratorem Graffiti Art Success for America w Fashion MODA w South Bronx, inicjując ruch graffiti, który ma dziś światowy ruch artystyczny. Ta przełomowa wystawa jest postrzegana jako punkt wyjścia do legitymizacji ruchu graffiti, łącząc artystów ulicznych ze światem sztuk pięknych w centrum miasta. W 1983 roku wraz z Keithem Haringiem i Jean-Michelem Basquiatem w Sidney Janis był szefem wystawy „Post-Graffiti”. Jego prace znajdują się teraz w zbiorach Museum of Modern Art, Brooklyn Museum of Art i innych.

Crash tworzy całą swoją pracę odręcznie, głównie za pomocą farby w sprayu. Jego praca jest jasna, żywa i zawsze mocno przycięta, badając związek między Popem a Graffiti, językiem wizualnym i pisanym. W prawdziwej esencji pop-artu Eric Clapton używa niestandardowego Stratocastera podczas trasy koncertowej w 2001 roku, a później pojawił się z inną. W sumie Crash stworzył pięć gitar dla Claptona, choć tylko trzy z nich wystąpiły publicznie. Jeden z „Crashocasters” Clapton (nazywany przez byłego technika Erica Lee, Lee Dickson) sprzedał na aukcji za 321 100 USD pod nazwą „Crash-3” i był szeroko wykorzystywany podczas pierwszego festiwalu gitarowego Crossroads w 2004 roku.

W 2014 r. Crash założył swoją galerię o nazwie WALLWORKS, jako wizualne połączenie między „podziemiem” a „nadziemiem”. Jego rola jako artysty oraz kuratora w łączeniu ulicy z galeriami i muzeami stanowi dziś ogromny klucz do sukcesu tego ruchu. Nasi przyjaciele z Art Republik rozmawiają z Crash w ekskluzywnym wywiadzie. Autor jest ważnym artystą w Singapurze, jak widać tutaj.

Crash z autorem, Jahan Loh

Jak zacząłeś grać w graffiti?

Zacząłem w Graff, podobnie jak większość innych w moim wieku, naśladując innych. Dorastałem w projektach Betances Housing w South Bronx, a niektórzy starsi ludzie byli bardzo aktywni w ruchu Graffa, około 1973 lub 1974. Zacząłem w około 1974, ale nigdy nie dotarłem do pociągu aż do około 1975 lub 1976 .

Przeszedłeś długą praktykę od pierwszych kawałków. Czy możesz opowiedzieć o rozwoju swojej praktyki?

Początkowo ewolucja była powolna, ale kiedy dostałem studio, wszystko zaczęło się zmieniać. Prosty czyn polegający na pozostaniu długimi godzinami i rozmyślaniu nad tym w myślach, na płótnie i papierze był najlepszą rzeczą.

Widok instalacji w łamanym języku angielskim, Crash One w Jonathan LeVine Gallery

Widok instalacji w Broken English, autor: Crash w Jonathan LeVine Gallery

Jakie jest główne wyzwanie stojące przed rozpoczęciem malowania?

W tej chwili głównym wyzwaniem jest dla mnie ciągłe prowadzenie dialogu i prowadzenie go.

W którym momencie procesu malowania zaczynasz odczuwać, że obraz jest prawie ukończony?

Po zakończeniu malowania jest ono zakończone. Kiedy oko mojego umysłu wie, że to się stało, zatrzymuję się. Nie ma żadnych zasad, po prostu wiesz.

Jak malarstwo wpłynęło na twoje życie?

Malarstwo nie wpłynęło na moje życie, TO JEST MOJE ŻYCIE.

Co najbardziej lubisz w swojej karierze?

Najlepsza część mojej kariery to cichy czas, który spędzam pracując. Lubię izolację, którą przynosi; przez większość czasu możesz wszystko przemyśleć.

Pełne portfolio Crasha jest dostępne na jego stronie internetowej.