Wywiad z dyrektorem Art Basel Asia Adeline Ooi

W grudniu 2014 r. Adeline Ooi została nowym dyrektorem Asia for Art Basel, zastępując Magnusa Renfrew, który wyjechał wcześniej w lipcu 2014 r., Aby przenieść się do Bonhams. Marc Spiegler, dyrektor Art Basel, który nadzoruje trzy targi Art Basel w Bazylei, Miami Beach i Hongkongu, powiedział Art Republik: „Magnus zbudował targi i zrekrutował wiele świetnych galerii. Pierwsze dwie edycje Art Basel Hong Kong odniosły duży sukces, więc w pewnym sensie zbudowano galerię. Ale nasi klienci potrzebują klientów, dlatego czuliśmy, że kolejnym zadaniem dyrektora Asia jest katalizowanie programu i przeniesienie go na wyższy poziom. ”

Szukając idealnego kandydata do pracy, Spiegler wyjawił, że szuka kogoś, kto swobodnie poruszałby się po świecie sztuki i miał szeroką wiedzę o Azji, uzupełnioną przez głęboką znajomość wielu różnorodnych scen artystycznych w Azji. „Potrzebowaliśmy również kogoś z odpowiednią kombinacją inteligencji, aby mógł szybko się poruszać i energii do wykonania pracy - pozytywnej energii, która sprawia, że ​​ludzie są podekscytowani wyjazdem na targi w Hongkongu” - dodał Spiegler.

Dzięki bogatemu doświadczeniu w świecie sztuki, Ooi pasuje do tego. Studiowała w Central St Martins College of Art and Design w Londynie, na kierunku Fine Art. Po ukończeniu studiów wróciła do Kuala Lumpur w Malezji w 2000 roku, gdzie pracowała jako kurator w Valentine Willie Fine Art. W 2002 r. Otrzymała stypendium azjatyckiej stypendium intelektualnej (Junior) The Nippon Foundation, a następnie przeprowadziła ankietę na temat inicjatyw niezależnych artystów w Indonezji i na Filipinach.

Przez ostatnią dekadę Ooi pracował nad różnymi projektami związanymi ze sztuką współczesną Indonezji i Filipin na różnych stanowiskach, w tym kierownikiem projektu i konsultantem, a także współpracował z galeriami zarówno na Zachodzie, jak i w Azji. W 2007 r. Wróciła do Valentine Willie Fine Art jako kurator, zanim założyła RogueArt w 2008 r., Współczesną firmę konsultingową z Azji Południowo-Wschodniej. W ciągu ostatnich dwóch lat była menedżerem ds. Relacji VIP w Art Basel w Azji Południowo-Wschodniej.

Art Republik siada z Adeline Ooi, aby dowiedzieć się więcej o jej nowej roli i czego oczekiwać na Art Basel Hong Kong 2015.

Przede wszystkim gratuluję nominacji na stanowisko dyrektora Asia Art Art Hong Kong. Co przyciągnęło Cię do tego nowego wyzwania?

Poproszono mnie o pracę i na początku nie byłem pewien, czy dam radę. Długo się nad tym zastanawiałem. W końcu doszedłem do wniosku, że w ciągu ostatnich 15 lat mojej kariery przyjąłem różne role - od bycia kuratorem, przez pewien czas trochę „niezależnym” akademikiem, po zarządzanie galerią, po bycie doradcą artystycznym , do pracy nad relacjami VIP dla Art Basel dla Azji Południowo-Wschodniej - która obejmowała szereg sektorów interesariuszy tworzących ekosystem sztuki. Z tego rozumiem, czego potrzebują różni interesariusze, a także jak się z nimi komunikować. Pomyślałem więc, że tak, mógłbym wykonać tę pracę.

Jakie są różne zestawy umiejętności, które wyposażyły ​​cię w te doświadczenia? Jak myślisz, jak twoje pochodzenie wpłynie na kierunek, w którym Art Basel w Hongkongu będzie się rozwijał?

W tej chwili nie mogę powiedzieć, jaki jest plan pięcioletni, ale myślę, że z mojego doświadczenia wynika, że ​​chodzi o otwieranie drzwi i utrzymywanie ich otwartości wobec różnych sektorów i interesariuszy w świecie sztuki. Nie sądzę, że Marc Spiegler zatrudnił mnie, aby od razu wymyślić nowe pomysły na zmianę Art Basel. Myślę, że przynoszę do stołu moją zdolność do komunikowania się ze wszystkimi i wyciągania tego, co jest pilne, omawiania i ustalania, czego wszyscy potrzebujemy, a następnie formułowania, co należy zrobić dalej. Byłem na scenie artystycznej wystarczająco długo, aby być wrażliwym na klimat.

Od wielu lat ściśle współpracujesz ze sztuką Azji Południowo-Wschodniej. Co takiego jest w sztuce Azji Południowo-Wschodniej, która nieustannie Cię interesuje lub inspiruje?

To naprawdę ludzie mnie inspirują. To ludzie, pasja, energia. Nie sądzę, że ogranicza się to tylko do Azji Południowo-Wschodniej. To jest rzecz ludzka. Wychodzisz do Yogyakarty i widzisz społeczność, która jest tak oddana ich scenie i wierze w to, że ją oddasz. Łączą się, kiedy potrzebują i nadal utrzymują zdrową rywalizację ze sobą. Ostatecznie chodzi o bycie autentycznym i wiernym sobie. Wyczuwasz pasję i zaangażowanie i jest to inspirujące.

Jakie są najczęstsze nieporozumienia na temat sztuki z regionu i jak sobie z tym poradzić?

Słyszałem od ludzi, że sztuka Azji Południowo-Wschodniej wygląda zbyt podobnie do wszystkiego, co widzieli. To, co w oczach ludzi jest uważane za indonezyjski, singapurski, filipiński, może nie tłumaczyć lub nie spełniać ich oczekiwań, ponieważ wszyscy byliśmy narażeni na zachodni język sztuki, czy to poprzez kolonizację, edukację artystyczną czy środki masowego przekazu. Myślę, że dla większości ludzi, kiedy to rozumiesz, wtedy rozumiesz, że tak naprawdę to, co robimy, nie jest wymyślone ani naśladowane. Na przykład realizm społeczny w sztuce z Filipin może dzielić podobny język z realizmem społecznym w Meksyku, jeśli pomyślisz o podobieństwach w ich dziedzictwie.

Czy mógłbyś skomentować zmianę dat Art Basel w Hongkongu od maja do marca?

Maj jest pracowitym miesiącem w kalendarzu sztuki z takimi wydarzeniami jak aukcje w Nowym Jorku, a w tym roku również otwarcie Biennale w Wenecji. Oznacza to, że wiele galerii z Zachodu może wziąć udział w pokazie po raz pierwszy - prawie 20 galerii z Zachodu, które wystawiły się z Art Basel w Miami Beach lub Bazylei, będą uczestniczyć w Hongkongu po raz pierwszy w tym roku - i otrzymujemy wiadomości od wielu kolekcjonerów z Zachodu, którzy teraz mogą wreszcie odwiedzić targi po raz pierwszy. Targi sztuki będą nadal odbywać się w marcu od 2016 r., Ale wrócą ze zwykłych terminów czwartkowych do niedzielnych z tegorocznych niedzielnych terminów na wtorek, co było nieuniknione w tym roku ze względu na napięty harmonogram Hong Kong Convention and Exhibition Centre (HKCEC).

Krajobraz targów sztuki stał się zatłoczony. Na przykład Art Basel w Hongkongu przenosi się do marca, konkurując z TEFAF w Maastricht (13-22 marca) i The Armoury Show (5-8 marca 2015). Jak widzisz Art Basel w Hongkongu, który ma się przeciwko tak silnej konkurencji?

Myślę, że to zupełnie inny tłum. Galerie i kolekcjonerzy, którzy wykonaliby TEFAF i Art Basel w Hongkongu, w niewielkim stopniu pokrywają się. Są też galerie i kolekcjonerzy, którzy robią zarówno The Armoury Show, jak i Art Basel w Hongkongu. Powiedzmy, że nie ma idealnego czasu, ale dla tłumu, który chcielibyśmy przyciągnąć do Hongkongu, działa. I po chińskim Nowym Roku miło spędzić czas na wiosenne targi.

Sześć sektorów: Galerie, Wglądy, Odkrycia, Spotkania i Film - pokaz Art Basel w Hongkongu jest znacznie bardziej wszechstronny niż zwykłe sztuki wiszące na ścianie galerii. Jak określiłbyś zakres i ambicje targów?

To prawda, że ​​wystawa obejmuje nie tylko malarstwo, edycję, rzeźbę, instalację, wideo, performance, fotografię itp. Ważne jest, aby Art Basel pozostawał aktualny i nadal zapewniał galeriom najlepszą platformę do zaprezentowania swoich możliwości program i ich artyści.

Na przykład spotkania, które w tym roku kuratoruje po raz pierwszy Alexie Glass-Kantor, to platforma dla galerii pokazujących wielkoformatowe prace wykraczające poza tradycyjne stoisko targowe. Niektórzy mogą powiedzieć, że jest dość podobny do Unlimited w Art Basel. Myślę, że to pokazuje, że artyści z tej części świata również wykonują dzieła na dużą skalę, a platforma daje poczucie ambicji artystów i galerii, aby móc wspierać tak duże dzieła.

Czym różni się Art Basel Hong Kong od Art Basel i Art Basel Miami Beach?

Przypuszczam, że można powiedzieć, że różnica jest w różnych regionach, w których wyróżniają się różne programy. Bazylea jest bardziej europejska, a połowa galerii ma tam miejsca, i ma niewiarygodnie silną nowoczesną obecność, a jednocześnie jest nieograniczona, do instalacji na dużą skalę. Bazylea słynie również z bardzo mocnych pokazów muzealnych. W Miami Beach skupia się na sztuce z obu Ameryk, gdzie 50 procent galerii ma miejsca w Ameryce Północnej i Łacińskiej, a targi są uzupełnione mocnymi prywatnymi prezentacjami kolekcji, w tym Rubell Family Collection i Margulies Collection at the Warehouse.

Hongkong to prawdziwie międzynarodowe targi sztuki, w których połowa wystawców ma swoje miejsca w Azji. Program w Hongkongu jest intensywny, szczególnie z otwarciem galerii i innymi równoległymi wydarzeniami. Istnieją również instytucje takie jak Asia Art Archives i M + oraz Asia Society. Taka jest rzeczywistość sceny artystycznej w Hongkongu. Jest mały, ale bardzo skoncentrowany. Jeśli Art Basel zostanie dopracowane, to Art Basel w Hongkongu pulsuje w typowym stylu Hongkongu.

W tym roku BMW i Art Basel zainaugurują BMW Art Journey, która umożliwi wybranym wschodzącym artystom zaprojektowanie podróży twórczego odkrywania do wybranego przez nich miejsca. Czy Art Basel dąży do zapewnienia równowagi między nowymi i uznanymi artystami?

Myślę, że dla nas zawsze ważne jest, aby myśleć o przyszłości, wyróżniać wschodzących artystów i galerie oraz pomagać im się rozwijać. W BMW Art Journey pomysł polega na prowadzeniu studia. Po wielu dyskusjach zdaliśmy sobie sprawę, że z większością artystów, za każdym razem, gdy zarabiają pieniądze, chcą podróżować. Dlatego tym razem postanowiliśmy dać artystom, wybranym na podstawie ich prac w sektorze Discovery, możliwość zaprojektowania i zaproponowania wymarzonej podróży. Chodzi o odkrycie i inspirację odkryciem.

Jak postrzegasz rolę targów sztuki w kontekście dzisiejszego rynku i czy relacje zmieniają się w najbliższej przyszłości?

Tylko z osobistego doświadczenia targi sztuki stały się ważnym aspektem w programie każdej galerii, a także w programie artysty. Targi sztuki zaczęły się jako bardzo skromne wydarzenia organizowane przez stowarzyszenia galerii. Od połowy XXI wieku zmieniło się i stało się bardziej integracyjne. Ten rodzaj regionalizmu wskazuje, że kolekcjonerzy i odbiorcy nie są już ograniczeni do sztuki we własnym kraju, ale naprawdę chcą się temu przyglądać. Targi sztuki łączą ludzi. W przeszłości prawdopodobnie nigdy nie widziałeś dyrektorów muzeów i kuratorów na targach sztuki, ale teraz to robisz.

Nigdy byś nie pomyślał, że artyści stworzą nowe prace na targi sztuki, ale teraz jest to norma. Pojawienie się oznacza, że ​​poważnie myślisz o swoim programie i swojej firmie. A dla osób, które mają bardzo małe doświadczenie ze scenami artystycznymi w Azji, jest to dobry krok naprzód. Niektórzy kolekcjonerzy przyjeżdżają do Hongkongu po raz pierwszy i zastanawiają się, skoro tu jestem, gdzie mogę się udać? Stało się bramą do Azji.

Jako doświadczony doradca artystyczny, jakiej rady udzieliłbyś kolekcjonerom kupującym po raz pierwszy w Art Basel HK?

Myślę, że ważne jest, aby najpierw przyjść i rzucić okiem. Myślę, że przeprowadzenie badań jest bardzo ważne. Ale nie ma żadnych twardych i szybkich zasad. Kup, co lubisz. Jasne, że zawsze ma w sobie aspekt inwestycyjny, ale sztuka nie jest tak płynna, jak niektórzy ludzie to myślą, więc musisz się nią cieszyć w taki czy inny sposób.

Gdybyś mógł udzielić porady swojemu młodszemu ja?

Powiedziałbym, że wszystko będzie dobrze. I powiedziałbym, że nigdy nie wiadomo: jedne drzwi mogą się zamknąć, a drugie okno może się otworzyć.

Kredyty Story

Tekst Nadyi Wang

Fotografie Long Fei - t2