Dlaczego zegarki Lange & Sohne są tak piękne? Oto sekret dobrego projektu
Niecałe 25 lat od powstania feniksa A. Lange & Sohne to stosunkowo młoda nazwa, która ustanowiła charakterystyczną estetykę tak charakterystyczną dla swojej marki, że pozostaje jednym z niewielu marek, które można rozpoznać po samej tarczy zegarka. Najbardziej kultowy model? Lange 1, nawiasem mówiąc, model, który wypuścił na rynek wraz ze zmartwychwstaniem marki, faktycznie został stworzony najpierw z tarczy.
W rozmowie z Anthonym de Haasem w Palexpo w Genewie, dyrektorem ds. Rozwoju produktu, wyznał, że Lange 1 był jednym z rzadkich przypadków w marce, w których funkcja następowała po sobie. Pomyślany jako tarcza najpierw przez Güntera Blümleina i Reinharda Meisa, producent Saksonii zaprojektował następnie kaliber wokół oznaczeń tarczy.
Dlaczego zegarki Lange & Sohne są tak piękne? Oto sekret dobrego projektowania według Anthony'ego de Haasa, dyrektora ds. Rozwoju produktu
Jowialny 50-letni Holender starannie skrupulatnie zachowuje się swobodnie. Chociaż jest świadomy, że Lange jest obecnie znany wśród koneserów ze względu na jego intensywne poświęcenie dekoracji ruchowej, jest bardzo podekscytowany, abyś spojrzał poza niemiecką srebrną płytkę trzy czwarte, charakterystyczne złote czatony, niezapomniane niebieskie śruby i niepowtarzalny ręcznie grawerowany kogut. Jeśli chodzi o język projektowania, de Haas przypisuje wiele niewypowiedzianych, niepublikowanych koncepcji wizjonerowi Blümlein.
Zdaniem de Hassa „Blümlein, Klaus (Kurt) i Meis faktycznie dali nam plany czcionek wyłącznie w celu bycia klasycznym, a jednocześnie niezaprzeczalnie współczesnym. Każdy zegarek Lange od tego momentu został zaprojektowany z myślą o każdym szczególe ”- dodaje -„ kerning i prowadzenie musiały być właśnie takie, ponieważ wszystko było skupione wokół kultowego, podwójnego wyświetlacza daty ”.
Data przekroczenia rozmiaru. Ponadwymiarowy design
Rzeczywiście, te kody projektowe ukształtowały wszystko od czasu, włącznie z datą przekroczenia rozmiaru Saksonii, fazą księżyca i chronografem z 1815 r. „Wszystko zostało zaprojektowane z architektoniczną precyzją i umieszczone dokładnie we właściwym miejscu”, mówi de Haas. Rzeczywiście, zaczynając od prawdopodobnie najbardziej imponującego chronografu na świecie, dwa rejestry Datografu były często chwalone za konstrukcję i rozmieszczenie jego liczników, ale niewielu kiedykolwiek wydało prosty powód jego niezaprzeczalnego czaru.
Aby nadać swojej pracy najwyższą siłę i solidność, część obrazu powinna być tak jasna, a inna jak najciemniejsza: te dwie skrajności należy następnie zharmonizować i pogodzić ze sobą. - Sir Joshua Reynolds, angielski malarz, 1783
Jest to koncepcja rozumiana od 1783 roku, kiedy Sir Joshua Reynolds zrozumiał, że „Dwa odrębne, równe światła nigdy nie powinny pojawiać się na tym samym obrazie: jeden powinien być główny, a reszta podporządkowana, zarówno pod względem wymiaru, jak i stopnia: nierówne części i gradacje łatwo prowadzić uwagę z jednej części na drugą, podczas gdy części o takim samym wyglądzie utrzymują ją niezręcznie zawieszoną, jakby nie był w stanie określić, które z tych części należy uznać za podwładne. ” Od tego momentu John Thomas Smith, Engraver, Antiquarian i Keeper of British Prints skrystalizowali teorię jako „zasadę trzech trzecich”, wytyczną dotyczącą procesu tworzenia obrazów wizualnych, takich jak projekty, filmy, obrazy i fotografie. To, co widziałeś wtedy w datografie, a dziś w chronografie z 1815 r., Jest destylacją tego ideału. „Wielu uważało, że pozycja rejestrów pierwotnie miała zapewnić równowagę zbyt dużej daty w Datografie, ale tak naprawdę miała ona zapewnić wizualną asymetrię podobną do zdjęcia lub epickiego obrazu”, wyjaśnia de Haas.
Co więcej, tarcza chronografu z 1815 r. Została również starannie przeanalizowana i ulepszona, aby poprawić harmonijne ogólne wrażenie: Ze względu na integrację peryferyjnej skali pulsometru promień skali minutowej musiał zostać zmniejszony. W związku z tym ręce zostały nieco skrócone i zwężone. Projektanci zastąpili łuk marki powyżej osi dłoni znakiem A. Lange & Söhne na zewnętrznej krawędzi tarczy.
Dla bystrego data przekroczenia rozmiaru w imienniku Saxonia jest nieco mniejsza niż w fazie księżyca Saxomia. „Wprowadziliśmy tylko niewielkie poprawki w proporcjach”, wyjaśnia Anthony de Haas, „ale oczywiście takie szczegóły mają ogromny wpływ na ogólną estetykę zegarka”. Biorąc pod uwagę, że średnica koperty została zmniejszona z 40 do 38,5 milimetra, de Hass postanowił proporcjonalnie zmniejszyć rozmiar daty nadwymiarowej - dokładnie o 4 procent - w celu zachowania równowagi wizualnej.
