Zegar wahadłowy Pierre Jaquet-Droz

Watch Museum of Le Locle (MHL) i Międzynarodowe Muzeum Horologii w La Chaux-de-Fonds (MIH) połączyły siły, aby przywrócić zegar wahadłowy Pierre'a Jaquet-Droza do stanu sprawnego pod patronatem Jacquet-Droza.

Ten zegarek o głęboko zakorzenionej historii był darem Napoleona dla księżniczki z Wirtembergii. Na zegarze znajduje się automat śpiewającego ptaka, umieszczony w klatce, zamontowany na mahoniowej francuskiej szafce i ozdobiony brązowymi motywami w stylu empire. Po raz pierwszy nabyty w 1984 r. Przez Watch Museum w Le Locle, stał się skarbem dziedzictwa zegarmistrzowskiego Neuchâtel.

Mistrzowscy rzemieślnicy pracowali razem, aby w pełni zrewidować mechanizmy i przywrócić ptaka, szafkę i pozłacane aplikacje, jednocześnie doskonaląc swoje umiejętności techniczne i na podstawie swojej wiedzy. Utwór zostanie zaprezentowany w tym roku po dwóch latach prac konserwatorskich.

Eksperci informują o dotychczasowych postępach i dzielą się swoimi ustaleniami:

Motyw ptaka jest częścią Jaquet-Droz od momentu powstania marki. Pierre-André Grimm odświeżył upierzenie ptaka, szanując oryginalne pióra. Jeśli chodzi o skrzydła, analiza odstępów wykazała brak ruchomości w tym obszarze, w przeciwieństwie do przywróconego dzioba, ogona i gardła ptaka. Oryginalnie wspaniałą piosenkę Serina można było usłyszeć na żądanie lub automatycznie o godzinie, co świadczy o wielkiej komplikacji w czasomierzu.

Wielki ruch komplikacyjny nosi mosiężną tabliczkę z napisem: „Pierre Jaquet-Droz à La Chaux-de-Fonds”. Całkowicie zdemontowaliśmy ruch w celu kontroli i czyszczenia. Podwójne bezpieczniki, rowki, wychylenie koła koronowego, beczki, bębny i inne elementy ruchu zostały sprawdzone i skalibrowane. Kwadratatura mechanizmu uderzającego została również zbadana do celów kalibracji. Następnie wiodący eksperci Gérard Vouga (z MHL), Aurélie Branchini i Masaki Kanasawa (z MIH) wykonali długie, żmudne zadanie ponownego złożenia ruchu do testów.

Sześć melodii w jego repertuarze grano przez serinetę z lufą, wyczyn mechanicznego geniuszu, który wydawał dźwięki przez wlot powietrza do fletów. Serinette zostało przywrócone dzięki wieloletnim staraniom Waltera Dahlera polegającym na mierzeniu, sprawdzaniu i ponownym składaniu oraz około 75 godzinom nauki ruchu.

Pod nadzorem Sylvaina Varone powstały identyczne reprodukcje cztero-ogniwowych łańcuchów w silniku serinette i zegarze. Ta praca polega na wytworzeniu początkowych wycięć, przeprowadzeniu testów wytrzymałości i testowaniu metali. Do tej pory zespół wyprodukował stemple i zamówił komponenty do toczenia profili, co jest ostatnim etapem przed ponownym montażem.

Podstawa ruchu i pierwsza obudowa rzeczywiście pochodzą z czasów Pierre'a Jaquet-Droza, drugi fornir został dodany przez zręcznego antykwariusza pod koniec XIX wieku!

Daleki od pozostawienia ruchu w leniuchowaniu w szafce, wykorzystał swoje znalezisko - zdając sobie sprawę, że zarówno marka Jaquet-Droz, jak i egipska szafka były bezpiecznym zakładem - i koronował zegar imperialną legendą.

www.jaquet-droz.com