Były żołnierz i fotograf bojowy, Slim Aarons wyrósł na kochanego fotografa glamour w branży medialnej. Aarons, dorastał w wiejskim kraju w New Hampshire i przeniósł się na gubernatora na wyspie Nowy Jork. Lionar jako człowiek, który nigdy nie przekroczył swoich granic, Aarons sfotografował „atrakcyjni ludzie robią atrakcyjne rzeczy w atrakcyjnych miejscach”, Pionierem luksusowej estetyki i wrażliwości fotograficznej, która ostatecznie ukazała jego pracę w magazynach komercyjnych, takich jak Harper's Bazaar, Town & Country and Life.

Slim Aarons: „Atrakcyjni ludzie robią atrakcyjne rzeczy w atrakcyjnych miejscach”

Celebryci, towarzyskie i odrzutowcy uwielbiali go i ufali mu, zapewniając mu dostęp do prywatnych chat i przyjęć. Slim Aarons, nigdy nie uważany za paparazzi, był kimś więcej niż fotografem, unieśmiertelniając swoich poddanych w najlepszym możliwym wydaniu - materialna trwałość nietrwałego materialnego świata. Często prowadził handel w swoich domach, jak jego słynny Plotki przy basenie, sygnowane zdjęcie z 1970 roku wykonane przez Slim Aaronsa w Kaufmann House w Palm Springs w Kalifornii.

Jego estetyka stała się symbolem modernizmu, podobnie jak jego intymne i szczere przyjaźnie z A-listerami. Aarons został ciepło przyjęty przez nich jako przyjaciel… po prostu miał przy sobie aparat.

Skupiając się na płatnym zestawie Hollywood, Acapulco, zarówno Palm Beach, jak i Springs, Aarons ostatecznie opublikował swoją pierwszą książkę w 1974 roku, zatytułowaną A Wonderful Time, zawierającą dwie dekady pracy, która stała się źródłem inspiracji dla projektantów mody i wnętrz projektanci. Przez całą karierę jego obrazy cicho wpływały na popkulturę i modę. Wszystko, co sfotografował, stało się natychmiast pożądane, a jego praca, znana na całym świecie jako kwintesencja przewodnika dobrego smaku, jest teraz warta tysięcy. Później wydał dwie kontynuacje zatytułowane Pewnego razu (2003) i Miejsce w słońcu (2005).

Wśród jego wielu muz były Marilyn Monroe, Katharine Hepburn, Lauren Bacall, Clark Gable, Rotszyldowie, Guinnessa i Lucky Luciano - których Aaron miał osobisty zaszczyt dokumentować podczas wygnania z Rzymu. Mimo że otoczony jest przepychem Hollywood, jego prace odważyły ​​się na ograniczenie celebrytów, przedstawiając nieznane piękno i malownicze otoczenie - w kolekcji z grudnia 1958 r. Przedstawia kobietę siedzącą na skraju basenu w Kenii.

Począwszy od skromnego początku jako hipo-czerpaka, jego jedyną rolą było zanurzanie opracowywania odcisków w roztworach chemicznych. Jednak jego czarująca osobowość i oddana etyka pracy sprawiły, że osiągnął jeszcze wyższy poziom. Strzelając do manewrów wojskowych, nie minęło wiele czasu, nim został rozpoznany przez hollywoodzkiego reżysera Franka Caprę i zaprzyjaźnił się z innymi fotoreporterami George'em Silkem i Carlem Mydanem. Jego czas spędzony z wojskiem niekorzystnie odwrócił jego uwagę, powtarzając kilkakrotnie, że: „Jedyną plażą, na którą warto było lądować, były udekorowane pięknymi, półnagimi dziewczynami opalającymi się w spokojnym słońcu”.

Zanim Slim Aarons otworzył biuro Life w Rzymie, na nowo zdefiniował urok piękna. Jego znakiem rozpoznawczym było używanie tylko naturalnego światła i otoczenia do fotografowania obiektów bez makijażu. Jego praca, rzadko wykonywana, była często szczera. Rekrutując pięknych asystentów jako wabiki, Aarons był w stanie uchwycić wysokiej rozdzielczości, naturalne i zrelaksowane chwile rozmowy, wypoczynku i przyjemności z całkowitą dyskrecją.

Pomimo swojej szybkości Aarons był niezwykle skrupulatny w całej swojej pracy. Rozpoczął projekty z jasną wizją i nigdy nie odstępował ani nie zadowalał się mniejszym kosztem. Miał talent do sprawienia, że ​​niemożliwe wydawało się łatwe. Na zdjęciu przedstawiającym Madame de la Haye-Jousselin, potomek Comtesse de Noailles, jadącego bocznym siodłem przed olśniewającą bramą zamku - Aarons cudownie uchwycił malowniczą chwilę, w której jej koń podniósł kopyto.

Fotografie Slim Aarons były pojazdem zarówno uroku, jak i uroku. Miał sposób, aby współczesni bogaci wyglądali seksownie i bez wysiłku, jednocześnie przedstawiając starszych tematów jako fajne i szykowne. Gwiazdy zawsze mogły liczyć na to, że każde zdjęcie Aarona będzie stylowe i wyraziste ... i uwielbiały go za to. Jego zdjęcia zawsze miały zatem uśmiechniętą twarz lub zadowolony wyraz twarzy. Aaron robił tylko zdjęcia, na które osobiście wyrazili zgodę, i szanował prywatność tych, którzy ufali mu i witali go w strefie komfortu - opowiadając scenę, której był świadkiem w 1949 r., W której przywódca motłochu Lucky Luciano otwarcie pocałował ojca, ale nie chciał tego udokumentować .

Obecnie, w dobie tabloidów, skandali i inwazyjnego fotoreportażu, prace Slim Aarona pozostają podstawą dla kilku publikacji, które wciąż cenią mistykę i urok. Dyrektorzy artystyczni w każdej branży pracują teraz niestrudzenie, aby odtworzyć estetykę Slim.