Lepiej, szybciej, mocniej dzięki Longines V.H.P

Kwarc wytwarza energię elektryczną, gdy jest poddawany ciśnieniu, ale gdy energia elektryczna jest przyłożona do kwarcu, wibruje, to wibracje podobne do wibracji mechanicznego koła wyważającego, które służą jako podstawa do wykorzystania kryształu, mają precyzyjny oscylator. To powiedziawszy, wbrew powszechnemu przekonaniu, badania właściwości czasowych kryształów kwarcu rozpoczęły się już w 1880 roku, kiedy Pierre Curie (1859-1906), mąż Marie Curie (odkrywca radioaktywności), odkrył piezoelektryczność.

Lepszy. Szybciej. Silniejszy

Omega Marine

Dzięki oświeceniowemu poglądowi, że zegarki są instrumentami naukowymi, branża zegarków mechanicznych poczyniła postępy technologiczne skokami i skokami - bezpieczniki i łańcuch, które zmieniły dźwignię w miarę rozwijania się sprężyny, stanowiły wyrównującą siłę napędową, która nigdy nie widziała precyzji w czasie konserwacja. Wkrótce wymyślono bimetaliczną sprężynę równoważącą, aby rozwiązać błąd w kołach równoważących ze względu na zmiany elastyczności sprężyny równoważącej z powodu temperatur atmosferycznych. Beczka Jean-Antoine'a Lépine'a, która zapewniała bardziej konsekwentną siłę napędową w czasie działania zegarka, sprawiła, że ​​bezpieczniki stały się przestarzałe, ale nawet gdy mechanizmy poprawiły się wykładniczo, wciąż nie były wystarczająco precyzyjne dla każdego, kto chciałby dokonać poważnych pomiarów czasu.

Do 1927 roku urodzony w Kanadzie inżynier telekomunikacyjny Warren Marrison wykorzystał pionierską pracę Curie z piezoelektrycznością do opracowania niezawodnego standardu częstotliwości dla Bell Labs. Jego dzieło, zegar kwarcowy był znacznie dokładniejszy niż istniejące zegary mechaniczne i chociaż stał się standardem w laboratoriach na całym świecie, technologia była zbyt skomplikowana i kosztowna do użytku domowego lub przenośności. Zajmie to kolejne 40 lat, zanim kwarc stanie się przydatny w rozwoju zegarków na rękę.

Podobnie jak legendarne wyścigi piesze, które zainspirowały pierwsze greckie olimpiady, ten postęp i postęp był rezultatem nieustannej dążenia człowieka do bycia lepszym, szybszym i silniejszym. Chociaż technologia kwarcowa była często wyśmiewana przez miłośników zegarków mechanicznych, postanowiliśmy rzucić światło na tę rozbieżną eksplorację jednej z najbardziej sprzyjających technologii ludzkości.

Nowy świt

Omega Marine

Wprowadzenie zegarka kwarcowego w 1969 r. Było rewolucyjną poprawą technologii pomiaru czasu. Zamiast koła wyważającego, które oscylowało z prędkością 5 uderzeń na sekundę, zastosowano rezonator kwarcowy, który wibrował przy 8,192 Hz, napędzany przez akumulatorowy obwód oscylatora. W wyniku wymiany zestawu kołowego wymaganego do sumowania uderzeń w sekundy, minuty i godziny, cyfrowe liczniki, które go zastąpiły, spowodowały, że ruchy kwarcu były niezwykle cienkie. Dzięki współczynnikowi niskiej temperatury, niespotykanym wysokim częstotliwościom i usunięciu wszystkich ruchomych części mechanicznych zegarki te były dokładniejsze, odporne na wstrząsy i, co ważniejsze, sprawiły, że konieczna była okresowa obsługa, i chociaż chronometr morski Omega wprowadzony w 1974 r. Był pierwszym zegarek na rękę posiadający certyfikat chronometru morskiego i wskaźniki dokładności wynoszące 12 sekund rocznie, to Longines wraz z Asulabem dążyli do specjalistycznego podejścia do technologii kwarcowej na równi z japońskim tsunami kwarcowym, które zagroziło szwajcarskiemu zegarmistrzowi jako całości. Na szwajcarskich liniach frontu Longines był obecny, będąc pionierem szeregu bardzo dokładnych prototypów zegarków kwarcowych na początku lat 80., a w 1984 r. Ostatecznie wypuścili oryginalny VHP z ruchem kompensowanym termicznie, to znaczy ruchem kwarcowym, który kompensował zmiany temperatury ( jeden z największych czynników przyczyniających się do zmiany stóp procentowych) już zdeklasował wszystko, co wyprodukował jego większy kuzyn.

W tym momencie cynik prawdopodobnie wyrównałby twierdzenia, że ​​Longines był jedynie reakcyjny. Jednak badania pokazują, że już w 1912 r. Manufaktura St. Imier (w tym czasie) przekształciła już w drogi niezwykle nowatorską koncepcję „elektronicznego pomiaru czasu” - był to pierwszy system elektromechanicznego pomiaru czasu w sporcie system drutów, które po zerwaniu odpowiednio uruchamiają lub zatrzymują zegarek; zadebiutował na Federalnym Festiwalu Gimnastycznym w Bazylei.

Poza laboratoriami najwcześniejsze zegary kwarcowe konsumenckie zostałyby w końcu zminiaturyzowane i wystarczająco przenośne, aby mogły być używane poza stałymi lokalizacjami, dzięki Longines po raz kolejny szybko opracowując nowe rekordy dokładności w Obserwatorium Neuchatel. Tak zachwycona precyzja Chronocinegines, że po podłączeniu do kamery 16 mm była najwcześniejszym zastosowaniem tandemowej technologii optycznej i pomiarowej, umożliwiającej sportowcom przeglądanie serii zdjęć zrobionych co setne sekundy w celu oceny bardzo bliskich połączeń gdy sportowcy przekroczyli linię mety.

W 1965 roku, po flirtowaniu i eksperymentowaniu z hybrydowym elektromechanicznym kalibrem L400 przeznaczonym do zawodów obserwacyjnych, zadebiutował w pełni kwarcowy kaliber 800 przeznaczony do pokładowych chronometrów; i zdeklasował wszystko inne dostępne na rynku pod względem precyzji chronometrycznej. W ciągu czterech lat Longines wymyślił kontrofensywę szwajcarskiego przemysłu zegarmistrzowskiego wobec japońskich zegarków kwarcowych - Project Hourglass.

Project Hourglass i VHP (Very High Precision)

1969 był punktem zwrotnym. Klepsydra projektu Longines stworzona z pierwszego cybernetycznego kalibru kwarcowego, Ultra-Quartz L6512; a za dziesięć lat St.Imier przeszedł od dawania szwajcarskiej branży zegarkowej szansy na dostarczenie najcieńszego na świecie zegarka kwarcowego o grubości zaledwie 1,98 mm. To właśnie to stypendium zwróciło uwagę legendarnego Nicolasa G. Hayeka i ich włączenie do Societe Suisse de Microelectronique et d’Horlogerie (SMH), prekursora tego, co znamy dzisiaj jako Swatch Group. W wyniku zintegrowanych operacji firma była w stanie śledzić kaliber 276 VHP zaledwie pięć lat później, będąc pionierem całego gatunku precyzyjnych zegarków kwarcowych. Tak, to prawda, kaliber kwarcowy, dzięki częstotliwości 32768 Hz, będzie działał bardziej precyzyjnie niż jakikolwiek zegarek z mechanicznym oscylatorem. Jednak kwarc ma bardzo niski współczynnik rozszerzalności cieplnej, co oznaczało, że wszelkie zmiany temperatury powodowały zmiany częstotliwości w oscylatorach kwarcowych. Tak więc, pod pozorem stałej chronometrii, kryształ musiał być utrzymywany w stałej temperaturze, a osławiony kaliber Longines VHP był jednym z pierwszych tego rodzaju wyposażonych w technologię kompensacji termicznej, która neutralizowała wpływ temperatury podczas normalnego kwarcu zegarek zależał od efektu „kopuły”, budując zegarek w taki sposób, aby ciepło nadgarstka mogło utrzymać wibrujący kryształ w stałej temperaturze.

Z biegiem lat gotowość konsumentów do płacenia za tak wysoki poziom precyzji pomiaru czasu zmalała, a ponieważ stała się ona coraz bardziej niszowym biznesem, Longines przerwał linię VHP i przez kolejne 30 lat pozostawał mityczną opowieścią. Następnie bez ostrzeżenia został przywrócony w 2017 roku.

Dzisiaj nowy Longines VHP przenosi ducha projektowania i techniczny etos pionierskiej pracy St. Imier w dziedzinie precyzyjnych mechanizmów kwarcowych. Gwarantowane w ciągu ± 5 sekund rocznie, nowe kalibry VHP firmy Longines podwajają precyzję większości swoich konkurencyjnych precyzyjnych mechanizmów kwarcowych, które zwykle osiągają wartość ± 10 sekund rocznie. Dostępny w wersji z trzema rękami i datami, w tym specjalnej limitowanej edycji Commonwealth Games, nowy kaliber VHP Longines zapewnia znaczną poprawę w stosunku do swojego przodka: nazwany GPD lub system „wykrywania pozycji sprzętu”, nowy kaliber VHP pozwala na ręce do automatycznego ponownego wyrównania po przypadkowym przemieszczeniu na skutek uderzenia (do 500 G) lub silnego pola magnetycznego, albo natychmiast, albo o 3 nad ranem, jeśli z jakiegoś powodu nie można natychmiast rozwiązać problemu. Ta funkcja obejmuje również automatyczną korektę o 3 nad ranem co trzy dni w celu zapewnienia precyzji.

Oprócz wyjątkowej pięcioletniej żywotności baterii zegarek jest w stanie zasygnalizować koniec żywotności baterii, podskakując jedną ręką co pięć sekund. Jeśli bateria nie zostanie wymieniona podczas E.O.L. (faza końca życia), system przechodzi w tryb E.O.E (koniec energii), ustawiając wskazówki zegarka na godzinę 12. Masz wtedy 6 miesięcy na wymianę baterii lub ryzykować wyciek z baterii, niszcząc precyzyjne ruchy.

Co ciekawe, nowy Longines VHP ma mało znaną funkcję „oszczędzania energii”, która jeszcze bardziej zwiększa jego rezerwę mocy - wyciągnięcie korony zatrzymuje ruchy dłoni, przywracając ją do pozycji na godzinie 12, ale zegarek nadal działa czasu do momentu, gdy jej użytkownik przywróci koronkę do zablokowanej pozycji, po czym zegarek dostosuje się do właściwej daty - chociaż jest to bardziej cecha dla dystrybutorów i sprzedawców detalicznych do wykorzystania w celach logistycznych i transportowych, ponieważ w istocie służy to resetowanie czasu do szwajcarskiej daty i godziny opuszczenia fabryki.

Inteligentna korona nowego Longines VHP pozwala również ustawić czas na minutę lub godzinę na godzinę (szybkie ustawienie), obracając koronkę powoli lub energicznie. Podczas zmiany czasu (na przykład latem / zimą) ruch automatycznie ustawia wskazówki sekundowe i minutowe na dokładną pozycję z poprzedniego czasu, zapewniając w ten sposób dodatkową precyzję.

Wreszcie, dodanie wiecznego kalendarza sprawia, że ​​nowa seria VHP jest jeszcze bardziej przyjazna dla użytkownika - mechanizm dat śledzi lata przestępne i nieparzyste daty, więc nie ma problemów z śledzeniem korekt daty, gdy zegarek to wszystko dla ciebie. Jeśli dokonujesz błędnej korekty nieświadomie, kaliber jest wystarczająco inteligentny, aby nie pozwolić na przesunięcie czasu do przodu lub do tyłu o więcej niż jeden dzień, aby uniknąć zakłócenia wiecznego kalendarza. Jeśli bateria zostanie wyczerpana (lub wyjęta z ruchu więcej niż jeden dzień), zegarek będzie wymagał całkowitej resynchronizacji, ponieważ wpłynie to na wszystkie funkcje. Jeśli bateria zostanie wyjęta z ruchu mniej niż jeden dzień, tylko godzinę należy ponownie ustawić.

W wersjach 41 i 43 mm istnieją tylko warianty czasu i kalendarza, natomiast można znaleźć warianty chronografu z 30-minutowym licznikiem na godzinie 3, 12-godzinnym licznikiem na godzinie 9 i 60-sekundowym licznikiem na środku w wymiarach 42 i 44 mm.

Nawet z precyzyjnym pomiarem czasu dostępnym dla wszystkich i różnymi dzięki technologii satelitarnej i internetowej transmitowanej bezpośrednio do smartfonów i innych elektronicznych urządzeń konsumenckich, ogłuszenie tej technologii w masowe zegarki modowe ponownie zapaliło dążenie do najlepszego zegarka kwarcowego. Zastrzeżona technologia kwarcowa znaleziona w Conquest VHP jest częścią długiej tradycji postępów w chronometrii kwarcowej sięgającej aż do lat 50. XX wieku, specjalnie opracowanej do użytku podczas imprez sportowych. Biorąc pod uwagę ogromną proweniencję i techniczną wiedzę Longines VHP, najbardziej cyniczny koneser zegarków zignorowałby kamień milowy tego zegarka.