Chain of Custody: Blockchain Technology in the Art
Technologia Blockchain jest uważana za destrukcyjną ze względu na niezmienność, bezpieczeństwo i decentralizację. Chociaż technologia została najbardziej widoczna w sektorze fintech, jak ważna jest w branży artystycznej? W tym artykule ocenia się wartość transformacyjną łańcucha bloków, badając, w jaki sposób można go wykorzystać do ustalenia niedoboru w środowisku cyfrowym, umożliwienia weryfikacji autentyczności, a nawet ułatwienia zdecentralizowanej własności sztuki.
Dowód pracy czy dowód miłości? Forever Rose ustanawia nowe standardy dla prezentów walentynkowych. Zdjęcie dzięki uprzejmości Gifto Protocol.
Ustalanie niedoboru
Główną przeszkodą dla artystów w wirtualnej przestrzeni jest trudność uniemożliwienia kopiowania ich dzieł cyfrowych. Chociaż dostępne są różne narzędzia cyfrowe do ograniczania kopiowania, takie jak inteligentne znaki wodne Exif, które pojawiają się tylko podczas próby kopiowania (nawet przy użyciu funkcji drukowania ekranu), technologia blockchain zamiast tego umożliwia artystom zachowanie wartości oryginalnych dzieł niezależnie od ile kopii zostało wykonanych.
Wynik ten osiągnięto poprzez stworzenie sztucznego niedoboru. Podsumowując, każda sztuka cyfrowa jest powiązana z unikalnym certyfikatem cyfrowym i zapisana na blockchainie. Zapis stanowi niezmienne i wiarygodne źródło informacji o dziełach, w tym o dacie powstania i liczbie wykonanych kopii. Artyści będą mieli zatem przejrzysty i skuteczny mechanizm, aby udowodnić, że tylko skończona liczba tych dzieł sztuki cyfrowej została kiedykolwiek wyprodukowana, co pozwoli odróżnić je od nielegalnych kopii i zachować wartość oryginałów.
Sztuczny niedobór może być egzekwowany ze względu na dwie podstawowe właściwości technologii blockchain. Po pierwsze, wpisy są chronione kryptografią, dzięki czemu łatwo można wykryć nieautoryzowane transakcje i zmiany poprzednich wpisów. Po drugie, blockchain to rozproszona baza danych z rekordami przechowywanymi w wielu systemach, a nie na jednym centralnym serwerze. To praktycznie uniemożliwia jednej lub małej grupie uczestników zastąpienie rekordów lub dodanie fałszywych wpisów. Nieautoryzowane kopie można łatwo wykryć, nawet jeśli wyglądają identycznie jak oryginał.
Rodzaje sztuki cyfrowej wyłaniające się z ekosystemów opartych na blockchain są różnorodne. W Walentynki 2018 artysta Kevin Abosch współpracował z Gifto, protokołem prezentów, który umożliwia użytkownikom wysyłanie twórcom treści wirtualnych prezentów o wartości rzeczywistej, aby stworzyć Forever Rose. Ta jedyna w swoim rodzaju grafika cyfrowa została sprzedana za przełomowy 1 milion USD, a wpływy zostały przekazane na rzecz Fundacji CoderDojo.
Inne protokoły blockchain zapraszają artystów do zgłaszania dzieł sztuki do przechowywania w sieci i do określania liczby dzieł, które mają być w obiegu. Można również włączyć mechanizmy zapewniające oryginalność zgłoszeń. Na przykład platforma społecznościowa DADA wymaga tworzenia dzieł sztuki bezpośrednio na platformie, aby zmniejszyć ryzyko, że użytkownicy po prostu załadują kopie.
Technologia Blockchain umożliwiła także nową klasę cyfrowych dzieł sztuki. CryptoKitties, gra oparta na sieci Ethereum, pozwala użytkownikom hodować, posiadać i handlować cyfrowymi kotami o unikalnym designie. Każdy CryptoKitty i jego „kod genetyczny” są zaprogramowane jako token oparty na standardzie ERC-721, który jednocześnie reprezentuje zarówno grafikę, jak i certyfikat cyfrowy, potwierdzając jej niedobór.
Gra na nowo zdefiniowała również niedobór i własność sztuki cyfrowej, ponieważ użytkownik może naprawdę posiadać CryptoKitty, przechowując go w swoim portfelu elektronicznym. Jeśli starannie chroniony, CryptoKitty nie może być zabrany, zniszczony ani skopiowany przez innych. Mniej sentymentalni właściciele kotów mogą również wymieniać CryptoKitties. Na początku grudnia 2017 r. Niektóre wyjątkowe kryptowaluty sprzedawano za ponad 100 000 USD. Podczas gdy niektórzy uważali, że nowość CryptoKitties spada, aukcja sztuki cyfrowej przeprowadzona 12 maja 2018 r. Udowodniła, że cynicy nie mają racji, gdy ekskluzywny Celestial Cyber Dimension został sprzedany za 140 000 USD. Ten CryptoKitty został wykonany na zamówienie przez dyrektora artystycznego CryptoKitties i ma namacalną statuetkę, która otacza odpowiadający mu nie wymienny token ERC-721 CryptoKitty.
Obecnie odbywa się coś w rodzaju kryptograficznego safari w różnych protokołach blockchain, w tym cyfrowych króliczków, psów, alpak, a nawet żab. Pomimo (lub prawdopodobnie z powodu) rozgłosu obrazów Pepe, istnieje dobrze prosperujący rynek dla sztuki cyfrowej inspirowanej Pepe. Każdy rzadki pepe jest powiązany z cyfrowym tokenem w protokole kontrahenta, a następnie wyświetlany w katalogu rzadkich pepe. W styczniu 2018 r. W Nowym Jorku odbyła się aukcja Rare Pepe, na której sztuka cyfrowa taka jak Homer Pepe została sprzedana za prawie 40 000 USD.
Sztuka cyfrowa w technologii blockchain może również przyjmować bardziej abstrakcyjne formy. Oprócz wkładu w Forever Rose, Abosch był także pionierem projektu IAMA Coin. Stworzył 10 milionów tokenów ERC-20 na blockchainie Ethereum i scharakteryzował je jako pojedyncze dzieła sztuki cyfrowej, pomimo braku jakiejkolwiek reprezentacji wizualnej. Tokeny nie są jednak niekonwencjonalną reprezentacją sztuki cyfrowej, ponieważ w przyszłości mogą być wymieniane na fizyczne dzieła Aboscha.
Potrzebujesz tylko cyfrowego portfela i niektórych Etherków, aby nakarmić te kotki. Zdjęcie z CryptoKitties dla prasy.
Weryfikacja
Funkcja Blockchain jako niezmienna i bezpieczna księga jest tak samo cenna dla inwestorów i kolekcjonerów, jak dla artystów.Technologia została zastosowana w protokołach takich jak Verisart i Artex, które generują i przechowują certyfikaty cyfrowe po sprawdzeniu autentyczności dzieł sztuki. Inwestorzy i kolekcjonerzy mogą więc polegać na swoich platformach jako zaufanej bazie autentycznych dzieł sztuki podczas zakupów przy kolejnym zakupie. Platforma VooGlue oparta na Blockchain dodaje nawet element wizualny do tego dowodu pochodzenia poprzez „przyklejenie” filmu poklatkowego przedstawiającego proces tworzenia grafiki do rzeczywistego artykułu. Wideo jest dostępne dla użytkowników oglądających dzieło sztuki za pośrednictwem aplikacji VooGlue.
Jednak konkurenci, a nawet oszuści szybko dogonili innowacje w przestrzeni blockchain. Chociaż integracja technologii blockchain w branży artystycznej jest stosunkowo nowa, istnieje już wiele protokołów opartych na blockchain zapewniających rozwiązania do weryfikacji autentyczności i śledzenia pochodzenia. Oprócz konieczności porównywania konkurencyjnych protokołów opartych na blockchain, użytkownicy narażeni są również na ryzyko, takie jak fałszywe strony docelowe, strony phishingowe i fałszywe portfele elektroniczne. Przeciętny użytkownik może nie wiedzieć, którym platformom zaufać i które certyfikaty cyfrowe są autentyczne.
W związku z tym, chociaż technologia blockchain oferuje bezpieczny sposób przechowywania informacji, korzystanie z takich aplikacji nadal podlega wielu istniejącym barierom w branży artystycznej, takim jak asymetria informacji i potrzeba poruszania się po wielu źródłach informacji. To powiedziawszy, impet budowania ekosystemu blockchain stwarza możliwości interoperacyjności i skalowalności. Dzięki współpracy między wieloma protokołami oferującymi podobne funkcje weryfikacyjne może być możliwe wygenerowanie większej infrastruktury, która umożliwia użytkownikom łatwe sprawdzanie certyfikatów cyfrowych w różnych protokołach.
Wszechobecna twarz Pepe, która zrodziła milion memów. Zdjęcie z Pixabay Creative Commons.
Decentralizacja
Ponieważ łańcuchy bloków są oparte na sieciach peer-to-peer bez centralnego serwera, mogą również obsługiwać bezpośrednie transakcje między osobami. Być może najbardziej znanym blockchainem jest Bitcoin, który pozwala jednej ze stron wysyłać cyfrową walutę do drugiej w dowolnej części świata i bez udziału jakiegokolwiek banku lub innego tradycyjnego pośrednika płatności elektronicznych.
W dziedzinie sztuki protokół Maecenas ma być otwartą giełdą wspierającą zdecentralizowaną sprzedaż i zakup dzieł sztuki bez pośredników. Ponadto dzieła sztuki wymienione na platformie zostaną „tokenizowane” na mniejsze udziały, które mogą zostać zakupione przez wiele podmiotów. W idealnym przypadku każda zainteresowana strona mogłaby posiadać dzieło sztuki z niewielką ilością kapitału. Nie musieliby też współpracować z ekskluzywnymi domami aukcyjnymi i dealerami sztuki, aby uzyskać dostęp. Tymczasem obecni właściciele mogą zbierać pieniądze, „wystawiając” swoje dzieła sztuki na platformę w celu zakupu przez nowych właścicieli mniejszości.
Podczas gdy ta struktura tokenizacji wykazuje podobieństwa do udziałów w spółkach, prawa, zobowiązania i najlepsze praktyki zdecentralizowanej własności w obszarze blockchain są mniej pewne. Kiedy inwestor nabył określoną liczbę akcji i zostanie zarejestrowany jako ich właściciel, w jakich okolicznościach można zakwestionować taką własność? Czy w przypadku bankructwa inwestora roszczenia wierzycieli będą miały wpływ na sposób realizacji inteligentnej umowy? Czy właściciele mniejszości mają jakiś wkład w to, jak i gdzie wystawiane są dzieła sztuki?
Oczywiste jest, że nawet pozornie proste zastosowanie technologii ma głębokie implikacje. Odniesienie do norm społecznych i ekonomicznych będzie miało kluczowe znaczenie podczas poruszania się po orzeczeniach prawnych i przepisach wydawanych przez organy regulacyjne, co często wydaje się fragmentaryczne.
Wniosek
Technologia Blockchain zainspirowała artystów z całego świata. Przemysłowe miasto Kranj w Słowenii ujawniło swoją gigantyczną reprezentację Bitcoin na środku ronda na początku tego roku. Po drugiej stronie świata na Ethereal Summit w Nowym Jorku zaprezentowano wciągające dzieła sztuki, takie jak Bail Bloc, aplikacja do wydobywania kryptowalut, która wypowiada się na temat związku między kaucją a masowym uwięzieniem mieszkańców miasta o niskich dochodach.
Jednak z funkcjonalnego punktu widzenia, jak dotąd najważniejszym blockchainem rozwojowym dla przemysłu artystycznego może być zdolność zabezpieczenia niedoboru i zachowania wartości sztuki cyfrowej. Skuteczna komercjalizacja tej wartości będzie zależeć od tego, w jaki sposób aplikacje pokonają swoje podatności i osiągną powszechne zastosowanie w przestrzeni sztuki.
Artykuł napisali Benita Lau i Gary Tse dla Art Republik 19.
