Na skraju samotnej niegdyś zachodniej autostrady w Teksasie stoi rzeźbiarska replika włoskiego luksusowego butiku. Prada Marfa, opracowana i zaprojektowana przez skandynawskich artystów Michaela Elmgreena i Ingara Dragseta w 2005 roku, jest pierwszą w historii instalacją popartą przez Pradę w całym stanie Teksas.

Powstający wzdłuż trasy 90 w USA butik z replikami jest strategicznie zlokalizowany dokładnie 42 km od artystycznego pustynnego miasta Marty - znanego z instalacji wewnętrznych i zewnętrznych w artystach, Fundacji Chinatiego Donalda Judda oraz w centrum sztuki Ballroom Marfa.

Miłośnicy mody przybywają do Teksasu na powtórzone doświadczenie w butiku Prada

Instalacja Prada Marfa, ozdobiona autentyczną marką, to butik naturalnej wielkości z tynku, aluminium i szkła z niedziałającymi drzwiami. Mimo, że nie ma możliwości wejścia lub wyjścia, ekspozycja wydaje się uzasadniona, zgodnie z minimalistycznym designem prawdziwych sklepów Prada i eksponowaniem wybranych produktów przez szklane okna.

Zbudowany początkowo jako rodzaj krytyki, krytykujący nadmierny komercjalizm luksusowego przemysłu, nieprzepuszczalność mody i kultury konsumpcyjnej społeczeństwa w tak zwanym „pop-art land art design” - Elmgreen i Dragset, planowali zaniedbać swój projekt, pozwalając mu na erozję i powrót do naturalnego krajobrazu.

Beyonce w Prada Marfa

Instalacja zawiera kultowe dzieła z jesieni i zimy 2005, przekazane przez Pradę, i jest czymś więcej niż tylko muzeum dla entuzjastów mody, popartym uznaniem i wsparciem marki, z czasem przekształciło się w rewelacyjny kulturalny punkt orientacyjny - gromadząc stałą flotę turyści z daleka i szeroki.

Michael Elmgreen (po lewej) i Ingar Dragset (po prawej)

Przezwyciężając żywioły i pokonując liczne prawne zagrożenia i akty wandalizmu, Prada Marfa nie była finansowana przez Pradę, jednak reprezentuje uznanie marki, szacunek i relacje z artystami - pozwalając Elmgreen i Dragset na włączenie jej cenionej nazwy, znaku towarowego i kodu estetycznego do taki interpretacyjny projekt.

Oprócz wspierania wolności wypowiedzi artystycznej, ten projekt jest zgodny i rzuca światło na zaufanie Prady do etyki organizacyjnej i produkcyjnej - która ceni sobie relacje z konsumentami, osobami i zasobami ludzkimi, a także integralność operacyjną i przejrzystość. Kodeks etyczny Grupy Prada jest również dostępny publicznie i łatwo dostępny za pośrednictwem internetowego dokumentu pdf.