Tanya Amador o scenie artystycznej Singapuru i finansowaniu przez rząd

W jaki sposób można przekazywać fundusze na sztukę, aby uzyskać do niej dostęp, ćwiczyć i cieszyć się nią ogół społeczeństwa?

Debata na temat wyposażenia sztuki ma wiele aspektów, w tym wszelkie granice, które można uznać za związane ze sobą, ograniczając w ten sposób prawdziwą kreatywność. Ale w celu utrzymania tego dzieła na jednej stronie, skupię się wyłącznie na wewnętrznej wartości sztuki i znaczeniu utrwalania jej umocnienia w społeczeństwie.

Weźmy przypadek Singapuru, oczywisty przykład na początek, ponieważ ten magazyn jest lokalną publikacją, a Singapur ma znakomite wyróżnienie w regionie, uważanym przez wielu za „centrum sztuki w Azji Południowo-Wschodniej”. Metodycznie zaangażowanie kraju w sztukę nadal buduje rząd, który zapewnia znaczne kwoty na wsparcie artystów, firm artystycznych i edukacji artystycznej w celu objęcia przewodnictwa w regionie.

W 2014 roku ogłoszono, że Ministerstwo Kultury, Społeczności i Młodzieży (MCCY) przeznaczyło dodatkowe 20 milionów dolarów w ciągu pięciu lat (2014-2018) „na promocję naszych artystów, wyjątkowego dziedzictwa i dóbr kultury za granicą”. Było to dodatkiem do zwiększenia dotacji National Arts Council (NAC) o 1 milion USD więcej niż w poprzednim roku, co daje ogółem 16,2 miliona USD dla beneficjentów programu dużych grantów i programu Seed Grant. W tym roku podniosły stawkę jeszcze bardziej, kiedy ogłosiły budżet singapurski na 2017 r., Który ogłosił, że rząd dokona zastrzyku w wysokości 150 milionów dolarów w sprawy związane z kulturą i dziedzictwem kulturowym, dopasowując dolara do dolara w ramach darowizn w ramach Cultural Matching Fund.

Natomiast w 2015 r. Raport Komisji Warwick ujawnił, że sztuka i kultura są stopniowo usuwane z systemu edukacji w Wielkiej Brytanii. W rzeczywistości w ubiegłym roku podano, że kraj prawie całkowicie wyeliminował przedmiot historii sztuki w swoim programie nauczania. Na szczęście został uratowany przez liberalny establishment, który zorganizował się na czas, aby zatrzymać wrak pociągu.

Tymczasem Donald Trump, jako nowy prezydent Stanów Zjednoczonych, szuka sposobów na cięcie budżetu federalnego, a sztuka znajduje się na jego czarnej liście. Komitet Studiów Republikańskich (RSC) 2017 ogłosił niedawno, że proponują ograniczenie finansowania w Ameryce National Endowment for the Arts, National Endowment for the Humanities oraz prywatyzację Corporation for Public Broadcasting. Amerykański świat sztuki jest oczywiście gotowy do walki, gdy piszę o tym, ale przypuszczam, że filantropi, gdy będą potrzebować, zaczną leniuchować, jak zawsze.

Chociaż każdy z modeli różni się od siebie i każda z metod zastosowania tych pieniędzy może się różnić, i chociaż istnieją ogromne różnice kulturowe między Wschodem a Zachodem, jedno pozostaje dla mnie jasne: ważne pytanie powinno brzmieć korzyści są wykorzystywane. Czy fundusze są wykorzystywane sprawiedliwie? Czy zasoby spływają poprzez edukację i dostępność, aby czerpać korzyści z osób o niższych dochodach? Czy też jest tak, że pomimo wsparcia rządowego, a nawet filantropijnego, ogólna populacja jest nadal pozbawiona praw obywatelskich, a sztuka zarezerwowana jest dla bogatych?

Poza polityką sztuka jest niezbędna dla społeczeństwa z wielu powodów. Po pierwsze, sztuka jest najbardziej znaczącym zapisem historii ludzkości. Tak wiele historii ludzkości zostało udokumentowanych w taki czy inny sposób poprzez ilustrację sztuki. Od wydarzeń na dużą skalę, takich jak wojny, kult religijny, eksploracja, odkrycia, głód i plaga, aż po bardziej trywialne codzienne czynności i przedmioty, takie jak to, co jedliśmy, z kim spaliśmy, z jakim rodzajem z misek, z których jedliśmy nasz makaron, wszystko zostało udokumentowane przez sztukę. Odejmij sztukę od cywilizacji, a pozbędziesz się wartości i tożsamości kultury.

Po drugie, badania wykazały, że sztuka promuje krytyczne myślenie, poprawia wyniki w nauce, poprawia zdolności motoryczne, zwiększa pewność siebie, zachęca do współpracy i pomaga skupić się, by wymienić tylko kilka. Wyeliminuj sztukę z systemu edukacji, zabierając fundusze na jej utrzymanie, a stanie się to osiągalne tylko dla bogatych, a osoby nieuprzywilejowane najbardziej ucierpią na tym.

Kiedy rząd - i organizacje prywatne - finansują sztukę, zasadniczo muszą przemyśleć swoje motywy poprzez bardziej altruistyczny obiektyw. Powinni patrzeć na wartość jakościową, a nie na wartość ilościową, lub przynajmniej umieszczać je obok siebie. Ścisły zwrot z inwestycji jest tutaj smutnym podejściem, a ostatecznie nie produkuje skutecznych i skutecznych jednostek ani nie czyni świata lepszym miejscem.

Ten artykuł został napisany przez Tanya Michele Amador i pierwotnie opublikowany w Art Republik.

Subliminal Message Deception - Illuminati Mind Control Guide in the World of MK ULTRA- Subtitles (Kwiecień 2024).