Rynek sztuki w Wietnamie: prace malarzy Le Pho, Mai Trung Thu i ​​Vu Cao Dam cieszą się popularnością wśród kupujących

Vu Cao Dam, „Le Départ”, 1949. Zdjęcie dzięki uprzejmości Art Agenda, S.E.A., 2017

Szczególnym rynkiem krajowym, który okazał się bardziej pozytywny wśród ogólnego pesymizmu światowego rynku sztuki w 2016 r., Jest Wietnam. W 2016 r. Współczesny wietnamski rynek sztuki kontynuował silną jazdę po trajektorii, która rozpoczęła się już w 2014 r. Trzeba przyznać, że azjatycki rynek sztuki pokładał w Wietnamie duże nadzieje, zawsze biorąc pod uwagę, że jest to następny rynek wschodzący. Przez lata 90. i 2000. nie nastąpił wielki przełom, ale rynek nigdy nie wyglądał tak różowo, jak w ciągu ostatnich kilku lat, szczególnie z powodu pojawienia się na rynku chińskich i wietnamskich nabywców.

2016 był rokiem bogatej oferty wietnamskiej sztuki nowoczesnej na rynku wtórnym. Aukcje we Francji i USA - coraz bardziej dostępne dla kupujących w Azji za pośrednictwem internetowych platform marketingowych i sprzedażowych - przyniosły więcej wietnamskich dzieł sztuki niż w poprzednich latach (z towarzyszącymi wysokimi cenami) na tle wysokich cen w sprzedaży aukcyjnej w Hongkongu. Christie zaprezentowała w maju 2016 r. Azjatycką sprzedaż sztuki XX wieku w kuratorskiej sekcji zatytułowanej „Se Souvenir des Belles Choses: A Curated Collection of Vietnamese Art”, która zawierała ponad 70 wietnamskich partii w XX-wiecznej sprzedaży sztuki azjatyckiej. Przy współczynniku sprzedaży wynoszącym 90% i łącznej sprzedaży wynoszącej 4 miliony USD była to nie tylko najcenniejsza pojedyncza sprzedaż wietnamskiej sztuki na pojedynczej aukcji, ale także godna uwagi ze względu na zdecydowaną reakcję nabywców z Wietnamu, którzy stanowili ponad połowa sprzedanej wartości sprzedaży.

Geograficzny ślad sztuki wietnamskiej również wzrósł w tym okresie wzrostu, a pierwsza w historii sprzedaż dzieł sztuki wietnamskiej na aukcji w Chinach kontynentalnych odbyła się w Christie's Shanghai w październiku 2016 r. Para małego, ale stosunkowo wcześniejszego atramentu Mai Trung Thu i gwasz na jedwabnych portretach sprzedawanych za 660 000 CNY (98 622 USD), co najmniej trzy razy tyle, ile para takich portretów przyniosłaby zaledwie kilka lat temu. Czołowy wietnamski współczesny malarz, „Repose in the Garden of Delight” Nguyen Trung, zrealizował kwotę 228 000 CNY (34 070 USD), łatwo podwajając swoje wysokie szacunki i kontynuując serię ostatnich odradzających się cen.

Le Pho, „La jeune fille aux pommes-cannelle”, 1938. Zdjęcie dzięki uprzejmości Christie's Images Ltd., 2017

Malarstwo atramentowe z połowy XX wieku na jedwabiu i lakierze stanowią kamień węgielny współczesnego wietnamskiego rynku sztuki. Kluczowi artyści na rynku - Le Pho, Mai Trung Thu, Vu Cao Dam i Le Thi Luu - byli jednymi z pierwszych absolwentów założonej we Francji uczelni artystycznej w stolicy Wietnamu, Hanoi, która wyjechała do Paryża -W latach II wojny światowej osiedlił się i tam pracował. Pionierski malarz lakierów Nguyen Gia Tri i Nguyen Phan Chanh, którzy malują głównie na jedwabiu, to pozostali dwaj artyści, którzy zostali w Wietnamie i których prace stanowią trzon współczesnego wietnamskiego rynku.

W ciągu ostatnich trzech lat, z wyjątkiem Vu Cao Dam, gdzie nie pojawiła się żadna bardzo znacząca praca na rynku, pozostałych pięciu współczesnych artystów pierwszej generacji pojawiło się na rynku, co wywołało zdecydowane działania ze strony oferentów. Wszystkie poprzednie rekordowe ceny aukcji zostały pobite, a w przypadku Le Pho i Nguyen Phan Chanh wielokrotnie tak było. Cała górna część nowoczesnego wietnamskiego rynku znacznie się odsunęła.

Udział nowych nabywców był kluczowym czynnikiem ogólnej silnej pozycji na rynku. W szczególności pojawili się nabywcy w Hanoi i Sajgonie, dwóch największych wietnamskich miastach, aby uczestniczyć w niespotykanej liczbie i sile na rynku aukcyjnym w Hongkongu. Ich poczucie dziedzictwa kulturowego, aby kupować i przynosić dziedzictwo, dobrze wróży cenom.

Jednocześnie zaczyna się pojawiać szersze zrozumienie miejsca artystów wietnamskich pracujących w połowie XX wieku. Wbrew śmiałej palecie kolorów fauvistów i naciskowi ekspresjonizmu na artystę jako twórczego geniuszu, francuscy wietnamscy artyści malowali z żywym poczuciem tożsamości kulturowej, którą chcieli nie tylko wyrazić w swoim życiu, ale polegać na tematy i style, nad którymi pracowali. Delikatne portrety dziewcząt, dzieci i wyidealizowane krajobrazy malowane na jedwabiu z ich stonowaną monochromatyczną paletą kolorów i miękkimi sugestywnymi tonami stanowiły uwertury do orientalnej estetyki dzielonej z takimi osobami jak Sanyu i Tsuguharu Foujita. Jednocześnie surrealistyczne, przypominające sny cechy pracy Marca Chagalla miały ogromny wpływ na zaporę w Vu Cao. Rozszerzona historia szkoły paryskiej przeczytałaby w pracach zagranicznych artystów, takich jak czworokąt francusko-wietnamski, jak daleko sięgała twórcza osmoza w środowisku paryskim.

Mai Trung Thu, „Hunters”, 1978. Zdjęcie dzięki uprzejmości Christie's Images Ltd., 2017

Ponieważ rynek przesuwa się na nadchodzący sezon aukcyjny drugiego kwartału w 2017 r., Należy uważać na kontynuację wzrostu cen i poszerzanie bazy nabywców na nowoczesnym rynku wietnamskim.

Aby uzyskać więcej informacji, odwiedź artagendasea.org.

Ten artykuł został napisany przez Wanga Zinenga i pierwotnie opublikowany w Art Republik.