Hasanul Isyraf z Richard Koh Fine Art

Hasanul Isyraf Idris, „Oxygen Seatbelt”, 2017

Hasanul Isyraf Idris (ur. 1978) czerpie inspirację do swojej praktyki artystycznej z wielu źródeł, takich jak życie i śmierć, wspomnienia i fantazje, folklor i mity, a także osobistych zmagań jako artysty w złożonej kombinacji postaci, symboli i tekst w różnych językach.

W ubiegłym roku Richard Koh Fine Art zaprezentował prace Hasanula na Art Stage Singapore 2017, Art Central 2017 i Volta Basel 13, a także pokaże prace z serii „Higher Order Love - Rozdział 2.2, Wound: Harvesting Cadavercaviar” na ART021 Szanghaj w listopadzie. Zapytany o intrygujący tytuł Hasanul wyjaśnia, że ​​natknął się na litery HOL na kawałku połamanego nagrobka na cmentarzu. Wyszukiwarka Google ujawniła, że ​​HOL jest akronimem logiki wyższego rzędu (złożonej teorii matematycznej wysokiego poziomu), ale postanowił ponownie przypisać litery „Miłości wyższego rzędu”, ponieważ uważał, że miłość jest mocniejszym obwieszczeniem niż logika.

Tytuły poszczególnych dzieł to mieszanka biologicznych i naukowych pojęć, ale z pewnymi zmianami: „St Enzyme”, „Oxygen Seatbelt” i „Wormazing” to tylko niektóre przykłady. Hasanul ostrzega nas, aby nie czytać zbyt wiele w tytuły i porównuje swoje utwory do freestyle jazzu, w którym rytmy są dekonstruowane, zmieniane, rozszerzane lub rozkładane w celu utworzenia kolejnego rytmu. Mówi o swoich utworach HOL: „jeśli„ słuchamy ”obrazu od lewej do prawej, nie znaleźlibyśmy linearnej narracji. Ton jest chaotyczny w swojej kolejności. Dlatego tytuły nie mają ustalonej ani prostej odpowiedzi na wygląd rysunku. Najlepiej nie czytać wizualizacji lub próbować połączyć je dosłownie z tytułem. Zamiast tego po prostu „słuchaj” i czuj ”.

Hasanul Isyraf Idris, „St Enzyme”, 2017

Z daleka prace wyglądają jak skomplikowane sieci pięknych obrazów, wzorów i pastelowych kolorów. Bliższa inspekcja ujawnia jednak symbole nie tylko życia i piękna, ale także śmierci i rozkładu. Ta najnowsza seria, nawiązująca do słynnego triptytcha Hieronima Boscha „Ogród ziemskich rozkoszy”, została opracowana dwa lata temu, kiedy Hasanul zapuścił się w ogrodnictwo. Od tego czasu, jak mówi, wiele się nauczył od uprawy sadzonek, nawożenia, podlewania roślin i wytwarzania kompostu. Chociaż proces kompostowania jest końcowym cyklem życia rośliny, jest także środkiem regeneracji ekosystemu. „Handcarrion Arrival” i „Handcarrion Departure” koncentrują się wokół tych cykli narodzin, wzrostu, śmierci i regeneracji.

Hasanul dorastał blisko morza i mówi, że flora, fauna, klimat i jego geografia są bardzo zakorzenione w jego umyśle i stylu życia. Homary i kraby zamieszkujące jego płótna symbolizują morskie zbiory i stanowią część jego tożsamości wizualnej.

Dzieła są kombinacją tuszu, akrylu, akwareli i kredek. Kiedy artysta zaczął od tej techniki po raz pierwszy, zajęło mu prawie trzy miesiące. Ale teraz, mówi, dzięki praktyce i pomocy asystenta studia, może pracować szybciej.

Hasanul Isyraf Idris, „Handcarrion Departure”, 2017

Wcześniejsze rozdziały HOL zawierają „Rozdział 1: Upadek”, który przedstawia scenariusze, od doświadczenia spadnięcia z roweru po uczucie zakochania się po raz pierwszy. Obejmują chwile szczęścia i okresy przygnębienia oznaczające pogląd artysty na życie - jako cenny zbiór wspomnień i doznań fizycznych, które należy pielęgnować. „Rozdział 2.1, Rana: Szary szpik” opisuje podróż Hasanula z medycyną. Drobne operacje na zwierzętach domowych i zwierzętach gospodarskich, a także wspomnienia z podróży członków rodziny przez choroby są ściśle archiwizowane i rekonceptualizowane w jego rysunkach. „Bottom of the Bowl” w tej serii to spokojne pastelowe dzieło, które skłania się w kierunku melancholii. Hasanul wyjaśnia, że ​​motywy kwiatowe są odniesieniem do dekoracji na talerzach, które należały do ​​jego zmarłej matki, której przodki pochodzą z Chin, a pastelowe barwy były jej ulubionymi kolorami w ostatnich latach.

Wiele prac z tych wcześniejszych serii ma unikalną funkcję szczegółowej granicy. Artysta mówi, że inspiracją dla nich są płytki w domu jego rodziców, które mają powtarzalny element i przypominają mu geometryczne obrazy Mondriana. Dla niego wzory otaczające rysunki nie są granicami, które zawierają lub oddzielają się. Zamiast tego mówi: „są bardziej jak filary, które łączą rysunek, a także są znakiem lub moim osobistym godłem”.

Więcej informacji na rkfineart.com.

Ten artykuł został napisany przez Durriya Dohadwala i został pierwotnie opublikowany w drukowanym wydaniu Art Republik.