Historycznie Ferrari 250 GTO zawsze było uważane za jeden z najcenniejszych klasycznych samochodów na świecie, ale w 2018 r. Jednoznacznie stało się najcenniejszym klasycznym samochodem na świecie, gdy na „wyścigu” aukcyjnym z 3300 częściami sprzedanymi na 13 aukcjach w 4 krajach, RM Sotheby's przyniósł 423 miliony dolarów w kolejnym rekordowym roku, kierowany przez lidera paczki - Ferrari 250 GTO, osiągając 48 milionów dolarów (38 milionów funtów), stając się najcenniejszym samochodem sprzedanym na aukcji.

Dzisiaj sądy włoskie w Bolonii utrwaliły dziedzictwo Ferrari 250 GTO, legalnie rządząc klasycznym super samochodem „dziełem sztuki” chroniącym go przed reprodukcjami i naśladownictwem.

Włoski sąd orzeka Ferrari 250 GTO „Dziełem sztuki” chroniącym go przed reprodukcją

„Dostosowanie linii samochodu i jego elementów estetycznych sprawiło, że 250 GTO jest wyjątkowy, prawdziwa ikona samochodu”. - Trybunał Włoski, Bolonia

Z 36 wyprodukowanymi kiedykolwiek modelami, Ferrari 250 GTO jest powszechnie uznawane przez miłośników Świętego Graala klasycznych samochodów, a trybunał boloński wydał niespotykany dotąd osąd, chroniąc tę ​​legendę przed bladymi imitacjami. Po raz pierwszy samochód we Włoszech został uznany za dzieło sztuki.

Unikalnym aspektem projektowania samochodów jest prawdopodobnie ogrom wysiłku. Często niezwykłe długości i miliony dolarów oraz duża moc mózgu. opracowywać i realizować to, co wizjonerzy uważają za „atrakcyjny projekt pojazdu”, tylko po to, by nieuczciwie go skopiować.

Zastanów się nad ilością pracy i zaangażowanych zasobów: wyszkoleni artyści rysują linie paneli zewnętrznych pojazdu. Następnie zawodowi rzeźbiarze tworzą gliniane modele pojazdu. Hutnicy i chemicy wybierają następnie materiały, z których te części powinny być wykonane. Inżynierowie produkcji projektują narzędzie, które wielokrotnie wycina część w wymaganej tolerancji produkcyjnej bez utraty definicji. Inżynierowie bezpieczeństwa lokalizują inhibitory zderzeń w okapach i egzekwują konstrukcję drzwi, aby poprawić ochronę pasażerów w razie wypadku. Specjaliści od korozji przeprowadzają rozległe testy trwałości w celu ustalenia liczby. rozmiar. oraz położenie otworów spustowych i dostępowych, aby pojazd nie rdzewiał. Decydują o sposobie ułożenia stawów i szwów, aby uniknąć uwięzienia piasku i innych zanieczyszczeń. Określają najlepszą metodę przetwarzania i gruntowania paneli w prototypowych pojazdach, aby ustalić, czy potrzeba więcej spawów dla zadowolenia klienta i czy wymagane są różne techniki gruntowania. Rezultatem tych wysiłków jest atrakcyjny wizualnie pojazd wysokiej jakości, który został zaprojektowany, zaprojektowany. i wyprodukowane, aby dać właścicielowi pojazdu lata satysfakcjonujących osiągów.

W wielu przypadkach wynikający z tego projekt jest głównym powodem, dla którego klienci są zainteresowani pojazdem. Przykładem jest wykwintne Ferrari 250 GTO.

Cały ten wysiłek, tylko po to, aby inni twórcy odtworzyli projekt poza produkcją, bez kompensowania oryginalnego twórcy. Kiedy Ferrari odkryło, że firma w rodzinnym mieście marki, Modena, planuje wyprodukować 250 replik GTO, marka była wstrząśnięta, wnosząc skargę i petycję w celu uzyskania prawnego uznania dla projektu i praw własności intelektualnej klasycznego samochodu. Do tej pory nowoczesne reprodukcje Ferrari 250 GTO były ograniczone do pojedynczych niestandardowych prowizji dla klientów indywidualnych.

Biorąc pod uwagę „liczne nagrody i oficjalne testamenty” Ferrari 250 GTO. i „zasługi artystyczne”, włoski sąd nie miał wątpliwości, że klasyczne Ferrari 250 GTO to „prawdziwa ikona samochodu”.

Uważany za Świętego Graala klasycznych samochodów, w latach 1962–1964 wyprodukowano tylko 36 modeli Ferrari 250 GTO. Chociaż wszystkie wzorce przetrwały, każdy ma swoją własną pochodzenie i historię. Klasyczny rynek samochodów, najgorętsza inwestycja w aktywa alternatywne według raportu Knight Frank Wealth Report, może być bardzo lukratywny, ponieważ klasyczni dealerzy samochodów starają się odtworzyć 250 GTO poprzez kanibalizację części i nadwozia, tworząc „Frankencar” - praktykę typową dla rynku vintage Rolex a także tam, gdzie sprzedawcy zegarków próbują stworzyć bardziej wartościowy model z innych części vintage. To powiedziawszy, ta praktyka nie jest unikalna dla Ferrari, klasycznych Jaguarów, Alfa Romeos i innych długoletnich marek.