Shinro Ohtake Talks Wystawa galerii STPI

Czerwono-biała krowa stoi na jasnożółtym polu z sugestią zielonej góry pod chmurnym lazurowym niebem daleko na horyzoncie. Uderzające dzieło, zatytułowane „Pastwisko” o szerokości ponad czterech metrów, jest jednym z dwóch wielkoformatowych obrazów z masy papierniczej wykonanych przez Shinro Ohtake'a w warsztacie Singapore Tyler Print Institute (STPI) podczas jego rezydencji w 2015 roku. Jest to część Wystawa indywidualna japońskiego artysty „Paper - Sight” w Galerii STPI do 5 listopada 2016 r.

Shinro Ohtake. Zdjęcie Christopher Chiam. Zdjęcie dzięki uprzejmości STPI.

Ohtake jest prawdopodobnie najbardziej znany ze swoich prac montażowych, choć jego praktyka artystyczna obejmuje rysunki, obrazy, fotografię, muzykę i wideo. Jego seria „Albumy z wycinkami”, którą rozpoczął w 1977 roku, jest zbiorem fragmentów gromadzonych z życia miejskiego i środków masowego przekazu w albumach z rzeźbami. „Albumy z wycinkami nr 1-66” ostatnio widziano razem na „The Encyclopaedic Palace” na Biennale w Wenecji w 2013 roku.

Wcześniej w 2010 r. Artysta ukończył swój architektoniczny album z „Naoshima Bath” „I ♥ 湯”, w pełni funkcjonalną łaźnią ze złożonymi elementami eklektycznymi, w tym erotycznymi nadrukami z okresu Edo „shunga” i naturalnej rzeźby słonia. Zostało to zamówione przez Benesse Art Site Naoshima, miasto na wyspie, które jest uważane za mekkę dla miłośników sztuki współczesnej. Podczas pobytu w Warsztacie STPI, Ohtake kontynuował swoją pracę z albumami „Book # 1 / Layered Memories”, 320-stronicowy album rzeźbiarski złożony ze 160 pojedynczych dzieł sztuki wypełnionych kolorową eksplozją oszałamiających obrazów i symboli o masie 130 kg.

„Book # 1 / Layered Memories” (Szczegóły). © Shinro Ohtake / STPI.

Ohtake był w stanie odkryć tworzenie grafiki papierowej na niespotykaną dotąd skalę z pomocą zespołu i sprzętu dostępnego w warsztacie STPI. „Przez długi czas byłem bardzo ciekawy sztuki papierowej i studiowałem ją za pomocą książek, ale nie wiedziałem, jak to zrobić w rzeczywistości”, mówi Ohtake. „Ostatnim razem, gdy robiłem wszystko, co związane z drukowaniem, takie jak sitodruk i ryciny, wróciłem do szkoły artystycznej wiele lat temu.”

Po raz pierwszy użył kadzi zamiast pędzla do tworzenia wielkoformatowych obrazów z masy papierniczej, w tym „Pastwiska”, a także „Żółtej ścieżki 1”. Tamae Iwasaki, starszy specjalista ds. Edukacji w STPI, wyjaśnia ten proces. „Zaczynamy od przygotowania ogromnej białej księgi. Następnie przygotowujemy kolory przez farbowanie masy papierniczej, która jest biała, z różnymi pigmentami żółci, różu i tak dalej ”- mówi Iwasaki. „Masa papiernicza jest dość fizyczna, a nie jak atrament. Ohtake musiał zebrać zabarwioną miazgę papierową, aby nałożyć ją na bazę. ”

Pracując w szybkim tempie podczas swojej rezydencji, Ohtake wyprodukował 140 dzieł, zarówno unikatowych, jak i wydanych, w ciągu zaledwie pięciu tygodni. Najbardziej podobało mu się tempo realizacji jego pomysłów i chętnie wykorzystał wyjątkową sytuację. „Zwykle robię płytę, wysyłam ją do drukarek i czekam, a oni przesyłają wydruk, więc istnieje pewien rodzaj osi czasu” - mówi Ohtake. „Ale w STPI nie ma osi czasu. Tutaj robię talerz i następnego ranka widzę odcisk. Myślę, że to naprawdę ekscytujące, dlatego łatwo było wykonać wiele prac. ”

Przede wszystkim fluorescencyjne żółte prace - nawet ramki są żółte - stanowią wizualny cios podczas przechodzenia przez Galerię STPI. Prace takie jak „Yellow Sight 1”, „Square Landscape” i „Smell” są odpowiedzią artysty na trzęsienie ziemi o sile 9,0 w marcu 2011 r., Najsilniejsze w historii Japonii, które nawiedziło północno-wschodni brzeg Japonii, co wywołało tsunami, które zniszczyło tysiące domów. Te klęski żywiołowe spowodowały uszkodzenie reaktorów w elektrowni jądrowej Fukushima Daiichi w Tokyo Power and Electric Company, powodując trzecią katastrofę, w wyniku której materiały radioaktywne wyciekały do ​​środowiska.

„Smell”, 2015, „Paper - Sight” Shinro Ohtake, media mieszane, 122 x 96 x 6 cm. © Shinro Ohtake / STPI.

Kolor żółty odnosi się do uranu, radioaktywnego metalu, który jest również nazywany ciastkiem żółtym, oraz niszczycielskiego wpływu odpadów radioaktywnych na życie Japończyków. Jednak artysta nie omawia związku między uranem a żółtym, który uzasadniał użycie koloru w tych pracach. Ohtake mówi: „W tym programie żółty kolor jest związany z problemem radioaktywnym w Japonii. Kolor fluorescencyjny jest dla mnie kolorem radioaktywnym. To jeden z powodów, dla których prace są żółte. Oczywiście ludzie mogą zobaczyć, co chcieliby. Czasami niebezpieczne rzeczy mogą być naprawdę piękne. ”

Po katastrofalnych katastrofach Ohtake nie zgadzał się ze stanem rzeczy, co doprowadziło do takich prac, jak „Światło w lesie 1” i „Las indygo 10”. Składają się one z mętnych niebieskoszarych szarości, które wydają się przeciwne do innych prac na wystawie. Lasy indygo oparte są na jego pamięci o lesie, który spotkał w Kassel w Niemczech, kiedy był tam, aby wystawić pracę „Mon Cheri: Autoportret jako złom” w Documenta 13 w 2012 roku. To było emocjonalnie próbujące czas dla artysty.„Prace leśne wynikają z mojej pamięci i nie są szczególnym miejscem, ale raczej lasem we mnie, który czerpię z pamięci” - mówi Ohtake. „Myślę, że wielu japońskich artystów straciło zaufanie po wypadkach. W tym czasie zacząłem malować lasy pamięci za pomocą farby olejnej, tak naprawdę bez celu. Tak więc las pamięci lub las indygo jest dla mnie naprawdę ważny.

Wspomnienia są kluczem do twórczości artysty. Mogą to być wspomnienia osobiste lub wspomnienia innych. „Znaleziony przedmiot to fragment pamięci należący do kogoś. Odkrycie, że to spotkanie z czyjąś pamięcią, ”mówi Ohtake. Opowiada, jak po raz pierwszy wpadł mu na pomysł zebranie notatników. „Kiedy miałem 21 lat, byłem na pchlim targu w Londynie i spotkałem faceta sprzedającego pudełka zapałek oraz kilka książek z wklejonymi pudełkami zapałek. Nie jestem pewien, czy to zrobił, czy też zrobił to ktoś inny ”- wyjaśnia Ohtake. „Gdy przejrzałem te książki i przejrzałem własną pracę, w której już nieświadomie kleiłem i wklejałem rzeczy, znalazłem to, co musiałem zrobić. Przypadkowe spotkanie było początkiem albumów z wycinkami. ”

Niektóre prace na wystawie, takie jak „Czarna ściana”, zawierają płyty winylowe zebrane w Singapurze, które artysta uważa również za naczynia pamięci. Są one używane jako płyty do drukowania, a także jako dodatkowe elementy na końcowej kompozycji. „Sama płyta winylowa jest również pamięcią dźwięku z przeszłości”, mówi Ohtake. „Ktoś to nagrał. Wspólne jest to, że nie widzimy ani nie wąchamy dźwięku i materii radioaktywnej, ale one tam są. ” Nawiedzone dzieła, w których płyty winylowe są uwięzione w gęstej, pastowatej żółci, zdają się nawiązywać do nieopisanych konsekwencji katastrofy nuklearnej, z którą artysta musiał się pogodzić.

Prace na wystawie, niektóre w stonowanym indygo, a większość w szokującym kolorze żółtym, kiedy są oglądane razem, ujawniają wewnętrzne funkcjonowanie umysłu artysty: z czasem pogodne i sprzeczne. Jego twórczość od dawna wykazuje tę dualność. Artysta mówi: „Powiedziano mi to od ponad 40 lat. Większość mojej pracy, która wychodzi, wygląda raczej chaotycznie, ale lubię też proste przestrzenie i rzeczy. Ludzie często pytają mnie, dlaczego robię te raczej minimalistyczne prace i nie da się tego wyjaśnić. Te przeciwieństwa współistnieją we mnie ”.

Ten artykuł został opublikowany w Art Republik.