High House Studio Antony'ego Gormleya w Norfolk w Wielkiej Brytanii 2018

Francuski na wpół doświadczony fotograf i na wpół bystry kolekcjoner sztuki, czczony za swoje obrazy wewnętrzne i architektoniczne, jest teraz wydawcą nowej książki. Ze stronami i kręgosłupem François Halard nie jest autorem, a jego ostatnie przedsięwzięcie zatytułowane François Halard: Wizualny pamiętnik zawiera wiele osobistych dokumentów komunikacyjnych wykraczających poza generowanie i geografię.

François Halard - Wizualny dziennik fotografa i kolekcjonera sztuki

Rick Owens i Michèle Lamy's Paris Home 2013

Książka, której sprzedaż detaliczna wynosi 95 USD, zawiera fotografie domów i dzieł sztuki autorstwa największych artystów i twórców obrazu z połowy wieku, takich jak Louise Bourgeois, panowie Saul Leiter, Luigi Ghirri i Mr Twombly.

Dom Ugo Rondinone w Harlemie w Nowym Jorku 2018

Od czasu do czasu, od czasu do czasu odręcznie napisana, podająca nazwę i istotne informacje na ten temat, François Halard słynie z dogłębnych badań nad artystami, projektantami i architektami z dnia dzisiejszego i wczorajszego. Jego najbardziej popularne prace to Ukryte życia przedmiotów, w których znajdują się fotografie wypełnionych światłem wnętrz, nieobrobionych zabytkowych ozdób i cichych przestrzeni.

Emanując atmosferą, która jest niesamowita, ale niezapomniana, jego praca zawiera obraz dwóch podobnych, ale zaskakująco zestawionych zdjęć tej samej ręki - jednej z nich, a drugiej z fragmentem kamiennego ramienia. Jego praca w tej serii oferuje widzom fotograficzną kotwicę dla włoskiego malarza i grafika, wybitnego malarstwa Giorgio Morandiego, przedstawiającego przedmioty nieożywione. W tym roku prace Halarda były prezentowane w salonie Liaigere Faubourg we Francji.

Urodzony w 1961 r. I wychowany przez rodziców Yvesa i Michelle Halard w zamku w środkowej Francji, François otrzymał pierwsze zadanie sfotografowania domu zmarłego Yvesa Saint Laurenta, gdy miał jeszcze dwadzieścia lat. Wraz z rodzicami, którzy byli znanymi projektantami wnętrz, młody Halard był otoczony najbardziej utalentowanymi profesjonalistami tamtych czasów, w tym płodnym australijsko-niemieckim fotografem, Helmutem Newtonem, na którego domu François Halard oparł swoje najwcześniejsze prace.

François Halard zawsze czerpał inspirację z przeszłości, często wymykając się ewolucji czasu i wspomnieniom o pięknie, sztuce i jej twórcach. Uważa, że ​​jego praca jest odzwierciedleniem jego tematów i twórców, a fotografia to metoda dzielenia się swoimi doświadczeniami z szerszą publicznością.

Studio Saula Leitera w nowojorskiej East Village (2015)

Widmowe fotografie zmarłego amerykańskiego malarza i fotografa, prawie puste mieszkanie Saula Leitera we wschodniej wiosce Francji, prześladują do dziś. Dwa lata po śmierci przyjaciela w 2013 roku François Halard sfotografował zniszczone ściany, puste szafy i kilka przedmiotów pozostawionych przez Leitera.

Studio Saula Leitera w nowojorskiej East Village (2015)

Leiter, który mieszka w okolicy od ponad 55 lat, stworzył abstrakcyjną i uduchowioną pracę z głębokim powiązaniem z okolicą. Jego prace często zawierały sceny uliczne zarówno monochromatyczne, jak i kolorowe. Intymne zdjęcia François z domu przedstawiają ponadczasowe i niezapomniane sceny dla tych, którzy znali Leitera i jego dzieło - przedstawiający kapelusz, lampiony Noguchi, przeterminowany papier Kodak, wysokie czarne krzesło, gdzie zwykł siedzieć, malować lub pić kawę oraz lekka skrzynka postawiona na drewnianym cokole.

Studio Saula Leitera w nowojorskiej East Village (2015)

Teraz, wraz z wydaniem swojego najnowszego dziennika wizualnego, François Halard koncentruje się na drobiazgowych szczegółach każdego obrazu, opisując cyfrową przestrzeń jako świat przelotnego przeciążenia informacyjnego, jego książka zawiera starannie dobraną bibliotekę obrazów - z których niektóre na pozór podobne, ale drobiazgowe różne. Sama książka jest hołdem dla artystów i profesjonalistów, którzy inspirowali go przez lata, w tym Luigi Ghirri, który słynie sfotografował studio Giorgio Morandiego. Po wyjściu z fazy komercyjnej jedynym celem François jest odzyskanie kontroli nad jego niezależną wizją w bezpośrednim i minimalistycznym podejściu, wolnym od korekt, retuszu i sztucznego oświetlenia.